1 Temmuz 2005 tarihinde yaşadığım açlık krizi
Bugün yine aynı saçmalıklarla dolu bir günü daha geride bıraktım. Her sabah olduğu gibi bugün de aynı rutinle güne başladım, ancak bir şeyler farklıydı. Karnımın acıktığını hissettim ve bu durum beni deliye döndürdü. Açlık hissi beni ele geçirdi ve bütün gün aklım karnımdaki boşluğa takılı kaldı.
İşte böyle, yine aynı sıkıcı günlerden birini daha yaşadım. Aynı meseleler, aynı sorunlar, aynı saçmalıklar... Değişen hiçbir şey yok, her gün aynı filmi izlemek gibi. Tek fark, bugün karnımın acıkmasıydı ve bu durum beni deliye döndürdü. Hayatımın monotonluğunda kaybolmuş gibiyim, aynı şeyleri yaşamaktan bıktım.
Belki de bu açlık krizi bir şeyleri değiştirmemi sağlayacak, kim bilir? Belki de bu sıkıcı döngüden kurtulmam için bir fırsat. Ya da belki de yine aynı şeyleri yaşamaya devam edeceğim, kim bilir? Ama bugün, 1 Temmuz 2005, karnımın acıkması ile başlayan bu günü unutamayacağım.
Bugün yine aynı saçmalıklarla dolu bir günü daha geride bıraktım. Her sabah olduğu gibi bugün de aynı rutinle güne başladım, ancak bir şeyler farklıydı. Karnımın acıktığını hissettim ve bu durum beni deliye döndürdü. Açlık hissi beni ele geçirdi ve bütün gün aklım karnımdaki boşluğa takılı kaldı.
İşte böyle, yine aynı sıkıcı günlerden birini daha yaşadım. Aynı meseleler, aynı sorunlar, aynı saçmalıklar... Değişen hiçbir şey yok, her gün aynı filmi izlemek gibi. Tek fark, bugün karnımın acıkmasıydı ve bu durum beni deliye döndürdü. Hayatımın monotonluğunda kaybolmuş gibiyim, aynı şeyleri yaşamaktan bıktım.
Belki de bu açlık krizi bir şeyleri değiştirmemi sağlayacak, kim bilir? Belki de bu sıkıcı döngüden kurtulmam için bir fırsat. Ya da belki de yine aynı şeyleri yaşamaya devam edeceğim, kim bilir? Ama bugün, 1 Temmuz 2005, karnımın acıkması ile başlayan bu günü unutamayacağım.
