Malesef yine Türkiye'min başına gelen olaydır. Üzüldüm diyecek bir mücadele, kadın boks müsabakaları dışında göremedim. Gören varsa yeşillendirsin. Ama çok utandım. Olimpiyatlar öncesi sporcularımızla yapılan röportajları izlemiş ve hayret etmiştim. Sporcularımız yılda 300 gün çift antrenman yaptıklarını, ailelerini göremediklerini ifade ettiler. Çok heyecanlı ve istekli olduklarını gösterdiler. Peki neden olmuyor? Kadın boks antrenörümüz çok özelmiş, onu çok övdü sunucular, gerçekten bir ışık gördüm fakat maçları izlerken, bu antrenörün başına mutlaka bir çavuşu tuğgeneral olarak getirirler, ve sen bunun yardımcısı ol derler. Çünkü burada bir gelişim var. Sonra hikaye başlamadan biter diye düşündüm. Ülkemiz geçmişten beri, teknik isteyen branşlarda başarı gösteremedi. Kuvvet isteyen branşlarda ise iyi bir rakip idik. Fakat bu kez, Türkiye hiçbir branşta rekabet edemedi. Bunun sebebi beslenme ve vitamin eksikliği, kötü gıda tüketimi bile olabilir. Güçsüz, zayıf, titrek göründü sporcularımız. Kendilerinin yarısı kadar görünenlere yenildiler. Bilimde, eğitimde, sporda, teknolojide neredeyse her alanda rekabet edemeyen bir ülke olduk malesef. Haa unutmadan, 16 yaşındaki milli yüzücümüz Kuzey Tunçelli gelişebilecek bir potansiyel gösterdi, fakat onu da Acun Survival'a alırlar, oda başlamadan biter diye aklıma gelmedi değil.