Başıma gelmiş trajik bir olaydır. Kendim dış ticaret alanında özel sektörde çalışan bir insanım, maaşım 32 bin Türk Lirası. Yaşım yirmi dokuz. Aile desteği olmadan çalışıp hayatımı idame ettirmeye çalışan biriyim. Evlenmeyi düşünen biri değildim, ancak otuza yaklaşmanın verdiği durum, farklı insanlardan bunalmak, bir hayat arkadaşım olmasını istediğimden dolayı o dönemde sevdiğim kız arkadaşıma evlenmek teklif ettim. Kendi de kabul etti.
Nişan oldu, daha sonra olay altın meselesine geldi. Ben aileden zengin biri değilim. Uzun zamandır yaptığım birikimi ev tutmak, eşya almak, düğün giderleri için kullandım. Bunlardan sonra elimde 80-90 bin lira para kaldı. Benden 104 gram altın istediler, o gün yaşandığında yaklaşık 230 bin lira paraya tekabül ediliyordu. Bana kızacak insanlar olacaktır 230 bin lira para mı diye. Evet arkadaşlar, gerçekten para değil, ben de farkındayım, ancak bir insanda olmadığında 230 bin değil, 230 TL bile olmuyor. Ben de bulamadım yani ne yapabilirim? Kartlar, kredi falan elimden gelen her şeyi zaten yapmıştım, bu süreçte arabamı dahi satmıştım.
Kendisine şöyle bir teklifte bulundum, "Bak bende 80-90 bin lira para var, 104 gram altın aldığımda bu altınlar zaten bizim olmayacak mı? Gel ben sana 50-55 gram altın alayım, bu altınlar sadece senin olsun, al istersen tepe tepe kullan." Eski nişanlım da bunu ailesine söylemiş, off aman aman... ortalık oldu, yeşilçam filmi gibi kayınçodan tut, kayınvalideye kadar... Vay benim kızım şöyle, vay sen adam değilsin, vay sen kadın bile olamazsın, vay sen gurursuzsun, haysiyetsizsin, yani arkadaşlar imkansızlığın diğer adı haysiyetsizlik olmuş.
Neyse daha sonra zaten ilişkimiz sonlandı. Kısacası benim yaptığım mallığı yapmayın, evleneceğiniz insanı iyi tanıyın, sonra eliniz bi tarafınızda benim gibi kalır hayata küsersiniz.
Nişan oldu, daha sonra olay altın meselesine geldi. Ben aileden zengin biri değilim. Uzun zamandır yaptığım birikimi ev tutmak, eşya almak, düğün giderleri için kullandım. Bunlardan sonra elimde 80-90 bin lira para kaldı. Benden 104 gram altın istediler, o gün yaşandığında yaklaşık 230 bin lira paraya tekabül ediliyordu. Bana kızacak insanlar olacaktır 230 bin lira para mı diye. Evet arkadaşlar, gerçekten para değil, ben de farkındayım, ancak bir insanda olmadığında 230 bin değil, 230 TL bile olmuyor. Ben de bulamadım yani ne yapabilirim? Kartlar, kredi falan elimden gelen her şeyi zaten yapmıştım, bu süreçte arabamı dahi satmıştım.
Kendisine şöyle bir teklifte bulundum, "Bak bende 80-90 bin lira para var, 104 gram altın aldığımda bu altınlar zaten bizim olmayacak mı? Gel ben sana 50-55 gram altın alayım, bu altınlar sadece senin olsun, al istersen tepe tepe kullan." Eski nişanlım da bunu ailesine söylemiş, off aman aman... ortalık oldu, yeşilçam filmi gibi kayınçodan tut, kayınvalideye kadar... Vay benim kızım şöyle, vay sen adam değilsin, vay sen kadın bile olamazsın, vay sen gurursuzsun, haysiyetsizsin, yani arkadaşlar imkansızlığın diğer adı haysiyetsizlik olmuş.
Neyse daha sonra zaten ilişkimiz sonlandı. Kısacası benim yaptığım mallığı yapmayın, evleneceğiniz insanı iyi tanıyın, sonra eliniz bi tarafınızda benim gibi kalır hayata küsersiniz.
