1.5 aydır bağlanmayan, insanı ele güne karşı muhtaç eden rezalettir. 6 Nisan 2024 sağlık sistemi rezaleti ile başlayan süreçte babamı kaybettik. Ruhu şad olsun. Daha tedavi süreci başlamadan çok yıprandı. Yapılan yanlışlar içime bile sığmıyorken buraya sığdırmam mümkün değil. Bari yattığı yerde huzur bulsun. Rahmetli babamın emekli maaşı tek geçim kaynağımızdı. Ölümüyle beraber maaşı da kesildi. Annemin üzerine geçmesi için başvuruda bulunduk ve görevli tarafından 4 ay kadar sürebilir dendi. O kadar sürmeyeceğini temenni ederek ayrıldık. O sıra acemi birliğindeydim, ölüm iznindeydim. Aradan 1.5 ay geçti. Usta birliğimden kanuni izin kullanarak eve geldim hala bir gelişme yok. 170'i arıyoruz en ufak bilgi yok. Sosyal güvenlik kurumu'na gidiyoruz daha işlemde denilerek kapının yolu gösteriliyor. E-devlet üzerinden başvurduğumuzda da (başvuru gözükmüyor nedense) "yakınınızın kaydı bulunmadığından, talebiniz alınamadı, kurumumuza müracaatta bulunabilirsiniz." şeklinde hata veriyor.
Konuyu hiç sağa sola çekmeden, tüm samimiyetimle, içime dert olmuş bir iki soru soracağım.
Bırak haftada bir çarşıda dolaşmayı, stres atmayı, çok ama çok afedersiniz altıma don, üstüme fanila alacak parayı milletten dilenecek durumdayken, annem tek başına evde ne yer, ne içer, nasıl geçinir diye düşünüp kafayı yercesine vatani görevimi yaparken, Allah'tan korkmuyor musunuz da üzerinden kesinti yapılacak maaşı bu kadar bekletiyorsunuz?
Biz bu ülkenin yerlisi, vatandaşı değil miyiz de bize gösterilmesi gereken imtiyazlar bizden sonra gelenlere(!) öncelikli olarak gösteriliyor?
Kendi vatandaşına, kendi yurttaşına bu denli uzak davranacak, yabancılaşacak kadar ne yaşadık!
2 güne tekrar birliğime döneceğim. Ne yol parası umrumda ne de nasıl gideceğim... Tam 125 gün boyunca ben yine yukarıdaki soruları düşüneceğim. Başıma bir şey gelirse diye de peşinen söylüyorum. Bizi elaleme karşı muhtaç eden, el açtıran sorumluların hiçbirine hakkımı helal etmiyorum.
Konuyu hiç sağa sola çekmeden, tüm samimiyetimle, içime dert olmuş bir iki soru soracağım.
Bırak haftada bir çarşıda dolaşmayı, stres atmayı, çok ama çok afedersiniz altıma don, üstüme fanila alacak parayı milletten dilenecek durumdayken, annem tek başına evde ne yer, ne içer, nasıl geçinir diye düşünüp kafayı yercesine vatani görevimi yaparken, Allah'tan korkmuyor musunuz da üzerinden kesinti yapılacak maaşı bu kadar bekletiyorsunuz?
Biz bu ülkenin yerlisi, vatandaşı değil miyiz de bize gösterilmesi gereken imtiyazlar bizden sonra gelenlere(!) öncelikli olarak gösteriliyor?
Kendi vatandaşına, kendi yurttaşına bu denli uzak davranacak, yabancılaşacak kadar ne yaşadık!
2 güne tekrar birliğime döneceğim. Ne yol parası umrumda ne de nasıl gideceğim... Tam 125 gün boyunca ben yine yukarıdaki soruları düşüneceğim. Başıma bir şey gelirse diye de peşinen söylüyorum. Bizi elaleme karşı muhtaç eden, el açtıran sorumluların hiçbirine hakkımı helal etmiyorum.
