1867 Deiphobus

[bullvar_katip]

1867 Deiphobus , geçici adlandırması 1971 EA, çapı yaklaşık olan, Truva kampına dahil karanlık görünümlü büyük bir Jüpiter truvasıdır. 3 Mart 1971 tarihinde Arjantin'de bulunan Leoncito Astronomi Kompleksinde, Arjantinli astronomlar C. U. Cesco ve A. G. Samuel tarafından keşfedilmiştir. Ennomos ailesinin bir üyesidir ve 58,66 saat olarak ölçülen çok uzun bir Dönme süresi sahiptir. En büyük Jüpiter truvalıları arasında yer alan cisim D tipi bir asteroittir. Yunan mitolojisindeki Truva prenslerinden Deiphobos'a atıfla isimlendirilmiştir. Yörünge ve sınıflandırma Büyük Jüpiter asteroitlerinden biri olan Deiphobus, Truva kampı olarak adlandırılan Jüpiter'in L Lagrange noktasında yer almaktadır. Bilinen 30 adet üyesi bulunan ve adını 4709Ennomos adı cisimden alan Ennomos ailesinin bir üyesidir. . Bugüne kadar bilinen sadece birkaç Jüpiter ailesinden biri olan Ennomos ailesi ilk olarak 2011 yılında Jakub Rozehnal ve Miroslav Brož tarafından tanımlanmıştır. Bununla birlikte, farklı bir HCM tabanlı analiz ise, Deiphobus'u Jüpiter arka plan popülasyonu içinde göstermektedir. Güneş'e 4,9 - 5,4 AU mesafede, 11 yıl 7 ay (4.241 gün, 5,13 AU yarı büyük eksen) süreli bir yörünge periyoduna sahip bir yönde hareket etmektedir. Ekliptik düzeleme göre 27° bir yörünge eğikliğine ve 0,04 oranında bir dışmerkezliğe sahiptir. İlk olarak, Mart 1971 tarihinde 1971 EA adıyla Leoncito Astronomi Kompleksinde gözlemlenmiş olup, gözlem yayı bu tarihten başlamaktadır. Fiziksel özellikleri Tholen sınıflandırmasında karanlık bir D tipi asteroit olarak belirlenen cisim, Barucci, Tedesco ve Sloan Dijital Gökyüzü Araştırmasında da aynı tayf sınıfında kategorize edilmiştir. Işık eğrisi Deiphobus'un Linda French tarafından CTIO'da yapılan ilk fotometrik gözlemlerinin, cismin en az 24 saatlik ortalama dönme süresinden daha uzun olduğunu gösterdiği 1987 yılından bu yana birçok dönme ışık eğrisi elde edilmiştir . Şubat 1994'te Stefano Mottola ve Anders Erikson tarafından Şili'deki La Silla Gözlemevi'ndeki ESO 1 metrelik teleskop kullanılarak yapılan gözlemler, kadirlik bir parlaklık değişimiyle saatlik yavaş bir dönme süresi sonucunu vermiştir . 2015'ten bu yana, Güneş Sistemi Çalışmaları Merkezi'nde Robert Stephens tarafından yapılan takip gözlemleri 58,62 ve 58,699'u ölçerek Mottola'nın uzun periyodunu doğrulamış , ve parçalı ışık eğrilerinden bildirilen diğer periyotların yerini almıştır. Yavaş dönen bir asteroit olmamasına rağmen Deiphobus, kendi ekseni etrafında tipik olarak 2 ila 20 saat arasında dönen asteroitlerin büyük çoğunluğundan çok daha uzun bir dönme süresine sahiptir. Tüm büyük Jüpiter asteroitleri arasında sadece 617 Patroclus, Deiphobus'tan daha uzun bir dönme süresine sahiptir. Çap ve albedo IRAS, Japon Akari uydusu ve NASA'nın WISE projesinin NEOWISE görevi tarafından yapılan araştırmalara göre Deiphobus'un çapı 118,22 ve 131,31 kilometredir ve yüzeyinin albedosu 0,037 ve 0,060 olarak hesaplanmıştır. CALL (Asteroit Işıkeğrisi Bağlantısı İşbirliği) ise, IRAS'tan elde ettiği veriler kapsamında albedo değerini 0,0396 olarak kabul eder ve bu veriden hareketle mutlak büyüklüğü olan 8,68'e göre cismin çapını 122,65 kilometre olarak hesaplar. Adlandırma Bu küçük gezegen Yunan mitolojisinde adı geçen Truva kralı Priam'ın çok sayıdaki oğullarından biri olan Deiphobus'a atfen adlandırılmıştır. Paris'in ölmesi sonrası Helen ile evlenmiş, ancak şehrin düşmesiyle Menelaus tarafından öldürülmüştür. Resmi adlandırma atıfı Küçük Gezegen Merkezi tarafından 20 Şubat 1976 tarihinde yayımlanmıştır . Notlar Kaynakça Dış bağlantılar Long-term evolution of asteroid families among Jovian Trojans , Jakub Rozehnal and Miroslav Brož (2014) Asteroid Lightcurve Database (LCDB) , query form (info ) Dictionary of Minor Planet Names, Google books Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets (1)-(5000) – Minor Planet Center