19 eylül 2004 beşiktaş galatasaray maçı

[betulbeyazl3v]

Nefis stadın açılış maçıydı. Kalktık tatil günümüz için erken olabilecek bi saatte ettik kahvaltımızı, giydik formamızı, aldık atkımızı elimize düştük yollara. Biletlerimizi çıktığı günün sabahı internette satılan sayfayı 10 dakika önceden açarak devamlı refresh yaparak güç bela edinmiştik. Gidilecek arkadaşlarla buluştuk, kapıların açılmasını bekledik. Fakat yönetimin aldığı ilginç bir kararla stadın kapılarının 5'te açılacağını öğrendik. Taraftar sabırsız biran önce stada girmek istiyordu. Yeni açığı kapalı tribüne bağlayan köşede tezahuratlarla saatin 5 olmasını bekledik. Bu bekleyiş sırasında geçen sezon yeni aığın üstünü kapatan aparatın direklerine tırmananları izleyerek eğlendik. İşin ilginci tırmanıp içeri giren adam sayısı oldukça fazlaydı, ben bir 5 tane saydım. Tırmanayıp giremeyenlerle ise ordaki kalabalık bayağı bir dalga geçerek zaman öldürdü. Kapılar açıldı, boş tribünden yer beğeniriz diye içeri girdiğimde stadın dolu olduğunu görüp delirmek üzereydim ki yeni açığın üst katının daha dolmadığını arkadaşım dürterek gösterdi, ışık hızıyla oraya geçtik ve oturduk. Öncelikle stad mükemmel olmuş. İngiltere'de ki stadlardan pek bi farkı kalmamış oldukça modern bir görünüm kazanmış lakin çok kalabalık olduğu için tuvaletlerini büfelerini filan görme fırsatım pek olmadı. Futbolcular teker teker tribüne çağrıldı, klasik. Ve başlama vuruşu... Beşiktaş'ın defans bloğunun ortasındaki Ronaldo ve İbrahim Toraman ikilisini görünce yandaki arkadaşım ve ben aynı anda birbirimize dönerek "abi iki tane yeriz çok temiz" dedik. Yani biz taraftarlar olarak takımımızı çok iyi tanıyorduk ama takım birbirini hiç tanımıyor bunu 6. haftada bir kez daha gördük. Carew daha maçın başında sakatlandı, ayağı çekmeye başladı. Aynı yerden Sergen sakatlandı, kondüsyonerin bayağı bir kulağını çınlattık tribünde. Velasıl kelam oyuna konstantre olmaya çalıştım. Bu dakikalarda Galatasaray'ın baskısı tribün atmosferinden uzaklaştırdı, Beşiktaş taraftarı olmanın getirdiği stresin içine çok temiz soktu beni. Biraz toparlanır gibi oldu Beşiktaş ilk yarının sonlarına doğru ama nafile. Benim tek hatırladığım pozisyon ise Carew'in zıplamadan çok rahat vurduğu bir kafayı Mondragon'un kucağına bırakmasıydı. Devrede "abi gol yemedik çok iyiyiz lan bugün" diyerek eğlendik yine kendi kendimize. Öbür yanımda bulunan Jaws ise çişinin geldiğinden şikayetçi olup duruyordu. Götürmücem lan bi daha seni maça! İkinci devre başladı, devre başında bir pozisyonu değerlendiremedik. Ben maçı izlerken şunu farkettim ki bu Beşiktaş'lı futbolcular hepsi işinde gücünde adamlar ve her hafta sonu halı sahada toplanırmış gibi geliyorlar bu lig maçlarına çıkıyorlar, sonra tekrar hepsi kendi yoluna gidiyor. Hiç beraber antreman yapmıyorlar, hiç oyun planı üzerinde tartışmıyorlar. Hatta bir teknik direktörleri bile yok. Penaltı'nın kaçması sonrasında delirmiştik tabi hepimiz. Seyirciler bir kez daha gaza geldi ama takım seyircinin devamlılığını sağlamak için pek bişey sunmuyordu taraftara sunamıyordu. Gelelim oyuncu değişikliklerine; Carew sakatlandı Pancu girdi. Gayet normal çünkü forvet yok takımda ve Pancu forvet oynamaya o kadar yabancı ki bunu Bodö maçında da gördük. Daha sonra Sergen sakatlandı ben Tümer'i beklerken muhteşem bir değişiklikle Juanfran girdi oyuna! Yukarıda dedik ya bunlar her hafta sonu toplanan işinde günde adamlar diye. Pancu efendi forvet olarak girdi oyuna, korner atmaya gidiyor peki kafayı kim vuracak topa? Bir de korneri geriye doğru koşan Ali Güneş'e atıyor. Bir başka kısımda Tayfun sola kaçıyor öbürü sol tarafa atıyor topu. "Abi 2 tane yedik çok temiz" bu İbrahim Akın'ı forvete çekip Juanfran'ı sol kanada koyması demekti ki "abi 2 tane yedik çok temiz" diyaloğunu gündeme getirmiştir tekrar. "Şimdi bi de Ahmet Hassan girsin oyuna tam olsun memleket" Maçın geneline gelince, hiç keyif vermeyen çok sıkıcı bir maç oldu. Hadi tamam derbi maçlar mücadeleye dayalı olur ama mücadelede yoktu be arkadaşım. Eğer geçen haftaki maçın ikinci yarısındaki Galatasaray olsaydı bu Beşiktaş'ı paramparça ederdi diye düşündüm maçtan sonra. Bir de "lan" dedim "mademki geçen haftaki Galatasaray'dan eser yoktu. Sen yensene şu takımı ?" ama maçtan çıkmıştım çok yorgundum çok düşünmedim üstüne. Bu diyaloğuyla yer etmiştir kafamda bir Jaws: Abi çok çişim var taşşaklarım patladı be! Thug Love: İşe olm şu pet şişey Jaws: Ollddu Thug Love: (Stadın tümünü göstererek) Nolcak olm bizbizeyiz. Jaws: Ahaahahahah Thug Love: Yabancı yok yani şurda takıl sen.