1956 Temiz Hava Yasası

[bullvar_katip]

1956 Temiz Hava Yasası, Birleşik Krallık Parlamentosu yasasıdır ve esas olarak Londra'nın 1952'deki Londra Öldüren Sis'i sebebiyle çıkarılmıştır. İngiltere Barınma ve Yerel Yönetim Bakanlığı ile İskoçya Sağlık Bakanlığı tarafından desteklenerek 1993 yılına kadar yürürlükte kaldı. Yasa, hava kirliliğini azaltmak için bir dizi önlem getirdi. Bunların birincisi, özellikle yüksek nüfusun yaşadığı 'duman kontrol alanlarında', yangınlardan kaynaklanan duman kirliliğini ve sülfür dioksiti azaltmak için dumansız yakıtlara geçişti. Yasa ayrıca bacalardan ve duman bacalarından çıkan gaz, kum ve toz emisyonunu azaltan tedbirleri de içeriyordu. Kanun, çevreyi korumaya yönelik yasal bir çerçevenin geliştirilmesinde önemli bir rol oynamıştır. 1968 Temiz Hava Yasası da dahil olmak üzere daha sonraki kanunlarla değiştirilerek kullanımı 1993 yılına kadar sürdü, daha sonra ise yürürlükten kaldırıldı. Arka plan Londra uzun zamandır sisli havasıyla biliniyordu. Londra, yüzyıllar boyunca havasını iyileştirmek için bir dizi kanun ve kuralla karşılaştı - Duman Sıkıntısını Azaltma (Metropolis) Yasaları 1853 ve 1856 ve Halk Sağlığı (Londra) Yasası 1891 gibi . Ayrıca, hava kirliliği ve sağlık arasındaki bağlantı 19. yüzyılın sonlarında iyi anlaşılmış olmasına rağmen, bu tür çabaların etkili halk sağlığı önlemleri olduğu kanıtlanamamıştır. Londra'nın Öldüren Sis'i Aralık 1952'de " Londra'nın Öldüren Sis'i " şehrin üzerine düştüğünde, etkilerinin eşi benzeri görülmemişti. Kirliliğe bağlı olarak 4,000 kişinin hayatını kaybettiğini düşünülüyor. Halkın endişesini artıran sis o kadar yoğundu ki trenlerin, arabaların ve etkinliklerin durdurulmasına sebebiyet verdi. Sonraki haftalarda ve aylarda ise 8.000 kişi daha öldü. Kirliliğin gerçek ve ölümcül bir sorun olduğu ve dumanın etkilerinin modern çevre hareketinde dikkate değer bir dönüm noktası olduğu açıktı. Beaver Komitesi Hükûmet, Londra'daki sorunu araştırmak üzere inşaat mühendisi Sir Hugh Beaver başkanlığında bir Hava Kirliliği Komitesi oluşturdu. 1954'te hava kirliliğinin sosyal ve ekonomik bedellerini rapor etmiş ve o zamanlar temiz havanın on dokuzuncu yüzyılın ortalarında temiz su kadar önemli olduğunu belirtmiştir. Komite, yerli kömürün kokla değiştirilmesini ve elektrik ve gaz gibi diğer 'dumansız' yakıtlara daha fazla güvenilmesi gerektiği önerisini sundu. Yine de dumansız yakıt üreten endüstrilerin her biri -kok ve gaz işleri ve elektrik üretim merkezleri- 'dumansız' yakıtı üretmek için kömür kullandı. Örneğin, on dokuzuncu yüzyılın sonlarında Kuzeydoğu İngiltere'de kok kömürüne dönüştürülen yılda altı milyon ton kömür, karbonik ve kükürtlü asit gibi yaklaşık iki milyon ton uçucu madde yaydı. Bu sebeple hava kirliliği tüketim alanından üretim alanına taşınacak kadar azaltılmıyordu. Elektrik endüstrisi Elektrik üretim endüstrisi, büyük bir kömür tüketicisiydi ve atmosfer kirliliğinde önemli etkileri oldu. Beaver komitesi, kentsel alanlardaki tüm yeni elektrik santralleri için baca gazındaki kükürtü gidermenin yaygın bir şekilde benimsenmesini tavsiye etmek için Londra'da bu öneriden kısa süre önce devreye alınan Bankside elektrik santrali örneğini kullandı. Her 1 kWh ünite elektrik fiyatına 0,06 d. ile 0,07 d. arası miktardan daha fazla eklenmemesi durumunda bunun uygulanabilir ve uygun maliyetli olacağını iddia etti. İngiliz Elektrik Kurumu, kükürt gidermenin faydalarına şüpheyle yaklaştı ve komitenin tavsiyelerine itiraz etti. Kurum, bu tavsiyenin 'bu ülkedeki elektrik geliştirme ekonomisine zarar verici bir darbe vurduğunu' ve mali sonuçların 'potansiyel olarak, Kurumun faaliyetlerine getirilen önceki kısıtlamalar veya kontrollerden daha ciddi olduğunu' belirtmiştir. Kurum, tüm elektrik santrallerine yıkayıcıların kurulmasının yıllık 10 milyon sterlinlik bir sermaye yatırımı gerektireceğini ve elektrik maliyetini kWh başına 0,1 d. artıracağını iddia etti, bu nedenle taslak Beaver raporunda önerilen maliyet etkisiyle ilgili kriterini aşıyor. İngiliz Elektrik Kurumu, Beaver komitesinin atmosfer kirliliğini azaltmanın farklı yollarının göreceli ekonomisini değerlendirmek için ciddi bir girişimde bulunmadığını da eleştirdi. Verimli kum toplayıcılarla donatılmış modern elektrik santrali kazanlarında ve uzun bacalara doğru kömürün yakılmasının 'sermaye harcaması' açısından kirliliği kontrol etmenin son derece verimli bir yöntemi olduğunu iddia etti. Mevzuat Hükûmet başlangıçta harekete geçme konusundaki baskısılara direndi ve ekonomik baskılar nedeniyle sorunun ölçeğini küçümsemeye yöneldi. Hükûmeti yasadaki bir değişikliği desteklemeye ikna etmek için bir özel üye kanun teklifiyle yerli kömür yakılması ile ilgili bir yasa tasarısını geçirmesi, milletvekillerinin (Muhafazakar üye Gerald Nabarro, sponsor dahil ) hamlesi oldu. Temiz Hava Yasası, özellikle hava kalitesinin uzun süredir düşük olduğu Londra'da, kirleticileri düzenlemeye yönelik önleyici çabalara dayanıyordu. 1956 Temiz Hava Yasası, hava kirliliğini azaltmak için birçok önlem içeriyordu. Kasaba ve şehirlerde alnızca dumansız yakıtların yakılabildiği 'duman kontrol alanlarının' oluşturulmasına izin verdi. Konutlar için olan ısı kaynaklarını daha temiz kömürlere, elektriğe ve gaza kaydırarak, ev yangınlarından kaynaklanan duman kirliliği ve kükürt dioksit miktarını azalttı. Bu değişiklikleri pekiştiren yasa, bacalardan çıkan zararlı duman emisyonunun önlenmesine yönelik hükümler de içeriyordu, yeni fırınların dumansız olmasını ve çıkan kum ve tozun en aza indirilmesini gerektiriyordu. 1956 tarihli Temiz Hava Yasası, özel hanehalklarının şimdiye kadar yaygın olarak kabul gören eylemlerini yasaklayarak, kamu düzenlemesi, halk sağlığı ve meşru hükûmet müdahalesi alanı hakkındaki tartışmalar için önemli sonuçlara sebebiyet verdi. 1952'deki Londra Öldüren Sis'i, daha sert hamleler için bir ivme kazandırdı: Temiz Hava Yasasının yanı sıra etkileri, 1954 Londra (Çeşitli Güçler) Yasasının ve daha sonra 1968 Temiz Hava Yasasının yürürlüğe girmesine yol açtı. Sonrası Kirliliğe bağlı sis ve sağlığa etkileri Londra'da sorun olmaya devam etti. 2-5 Aralık 1957'deki Londra sisi sırasında duman ve kükürt dioksit konsantrasyonları 1952 ile karşılaştırılabilir seviyelere ulaştı ve 760-1000 ölüm gerçekleşti. 1962'deki bir başka olay, 750 ölümle sonuçlandı. Diğer mevzuatlar 1956 Yasasının hükümleri, bir bacadan koyu duman çıkarmayı suç haline getiren 1968 Temiz Hava Yasası ile genişletildi. Bakana, fırınlardan gelen kum ve toz emisyonları için sınırlar belirleme yetkisi verdi, yeni fırınlara takılacak durdurma tesisi için gereklilikleri sundu ve bacaların yüksekliği ve konumunun kontrolü için genel bir çerçeve sağladı. Yasa aynı zamanda bakanın duman kontrol alanları oluşturmasına ve bu alanlarda izinsiz yakıt kullanımına ilişkin kontroller getirmesine izin verdi. 1956 ve 1968 Temiz Hava Kanunları, daha önceki mevzuatın hükümlerini pekiştiren ve genişleten 1993 Temiz Hava Yasası ile yürürlükten kaldırıldı. Ayrıca bakınız Temiz Hava Yasası Sis Soruşturma ve Dağıtma Operasyonu (FIDO) - havadaki sisi temizleme girişimi Kaynakça Dış bağlantılar BBC'de 1956'da Sis ve Temiz Hava Yasası NetRegs.gov.uk adresindeki Temiz Hava Yasası ve hava mevzuatı İngiltere mevzuatı Clean Air Act 1956: orijinal metin Tüm değişiklikler dahil olarak İngiltere'de bugünkü haliyle geçerli 1956 Temiz Hava Yasası metni Kategori:İncelenmemiş çeviri içeren sayfalar Kategori:Birleşik Krallık'ta hukuk Kategori:20. yüzyılda çevre Kategori:Hava kirliliği