Sonisphere Festival 2011: Bir Müzik Tutkunu Olarak Hayal Kırıklığım
Sonisphere Festival 2011'e katılma hayalim, ne yazık ki bir kabusa dönüştü. Çocuğum olmadığı için kendimi şanslı hissederek, bu müzik festivaline katılmak için can atıyordum. Hatta bileti olan ama gidemeyecek birini arayıp, biletinin ücretini ödemeye hazırdım. O derece istekliydim!
Fakat, yaşananlar hayal kırıklığından öteydi. Organizasyonun eksiklikleri ve ihmalleri, festivalin keyfini kaçırmamıza sebep oldu. İletişim kopuklukları, lojistik sorunlar ve yetersiz altyapı, bu etkinliği bir kabusa dönüştürdü.
Biletimi almadan önce, festivalin web sitesinde yer alan bilgiler oldukça vaad edicidi. Çeşitli müzik tarzlarını kapsayan zengin bir lineup ve eğlence dolu aktiviteler sunan bir etkinlikti. Ancak, gerçeklik beklentilerimizin çok gerisinde kaldı.
Festival alanına vardığımızda, ilk dikkatimizi çeken şey yetersiz otopark ve kalabalık oldu. Araçları park etmek için saatler harcadık ve alanın kapasitesinin festivalin çektiği ilgiyi karşılamaktan uzak olduğunu gördük.
İçeriye girdiğimizde ise durum daha da kötüleşti. Sahne ve izleyici alanı arasındaki mesafe, sanatçıların performanslarını yakından izlememizi imkansız hale getirmişti. Ses sistemi de yetersizdi, müziğin keyfini çıkarmak yerine kulaklarımızı zorlayan bir hal almıştı.
Tuvalet ve yiyecek standları ise başka bir talihsizlikti. Yeterli sayıda tuvalet bulunmaması ve uzun kuyruklar, hijyen sorunlarına yol açtı. Yiyecek seçenekleri de çeşitlilikten uzaktı ve fiyatlar abartılıydı.
Sonisphere Festival 2011, benim için hayal kırıklığından öte bir deneyimdi. Organizasyonun profesyonellikten uzak durumu, müzik tutkunları olarak bizim keyfimizi kaçırmamıza sebep oldu. Bu festival, bir daha asla katılmak istemeyeceğim bir etkinlik olarak hafızama kazındı.
Bu deneyimden hareketle, organizasyon şirketlerinin sorumluluklarını ciddiye alması ve katılımcıların memnuniyetini sağlaması gerektiğini bir kez daha anladım. Müzik tutkunlarının beklentilerini karşılamak ve unutulmaz bir deneyim sunmak, bu tür etkinliklerin temel hedefi olmalıdır.
Sonisphere Festival 2011'e katılma hayalim, ne yazık ki bir kabusa dönüştü. Çocuğum olmadığı için kendimi şanslı hissederek, bu müzik festivaline katılmak için can atıyordum. Hatta bileti olan ama gidemeyecek birini arayıp, biletinin ücretini ödemeye hazırdım. O derece istekliydim!
Fakat, yaşananlar hayal kırıklığından öteydi. Organizasyonun eksiklikleri ve ihmalleri, festivalin keyfini kaçırmamıza sebep oldu. İletişim kopuklukları, lojistik sorunlar ve yetersiz altyapı, bu etkinliği bir kabusa dönüştürdü.
Biletimi almadan önce, festivalin web sitesinde yer alan bilgiler oldukça vaad edicidi. Çeşitli müzik tarzlarını kapsayan zengin bir lineup ve eğlence dolu aktiviteler sunan bir etkinlikti. Ancak, gerçeklik beklentilerimizin çok gerisinde kaldı.
Festival alanına vardığımızda, ilk dikkatimizi çeken şey yetersiz otopark ve kalabalık oldu. Araçları park etmek için saatler harcadık ve alanın kapasitesinin festivalin çektiği ilgiyi karşılamaktan uzak olduğunu gördük.
İçeriye girdiğimizde ise durum daha da kötüleşti. Sahne ve izleyici alanı arasındaki mesafe, sanatçıların performanslarını yakından izlememizi imkansız hale getirmişti. Ses sistemi de yetersizdi, müziğin keyfini çıkarmak yerine kulaklarımızı zorlayan bir hal almıştı.
Tuvalet ve yiyecek standları ise başka bir talihsizlikti. Yeterli sayıda tuvalet bulunmaması ve uzun kuyruklar, hijyen sorunlarına yol açtı. Yiyecek seçenekleri de çeşitlilikten uzaktı ve fiyatlar abartılıydı.
Sonisphere Festival 2011, benim için hayal kırıklığından öte bir deneyimdi. Organizasyonun profesyonellikten uzak durumu, müzik tutkunları olarak bizim keyfimizi kaçırmamıza sebep oldu. Bu festival, bir daha asla katılmak istemeyeceğim bir etkinlik olarak hafızama kazındı.
Bu deneyimden hareketle, organizasyon şirketlerinin sorumluluklarını ciddiye alması ve katılımcıların memnuniyetini sağlaması gerektiğini bir kez daha anladım. Müzik tutkunlarının beklentilerini karşılamak ve unutulmaz bir deneyim sunmak, bu tür etkinliklerin temel hedefi olmalıdır.
