3 kız olarak çıktığımız İtalya turumuzun ilk ayağı olan Roma'da yaşadığımız gerçek anlamdaki rezalet olayı sizlerle paylaşmak istiyorum. Bir hostelde 6 kişilik karma yatakhanedeki konaklamamızın son günü gece bir gibi yatmıştık. Son günümüze kadar hostel ile ilgili hiç bir problem yaşamamıştık. Son gün odada bir yatak boşalmıştı ve yatacak kişi hakkında bilgimiz yoktu. Gece saat 4 civarında odaya girenlerin gürültüsüyle uyandık. Daha sonra öğrendik ki otel görevlisi ve arkadaşları tarafından odaya getirilen bizim çocukmuş. Çocuğun yatağı arkadaşımın yattığı ranzanın üst katıydı. Kör kütük sarhoş olduğu yetmezmiş gibi yanındaki kızla birlikte ranzanın üst katına çıktılar. Yarım saat süren bir sessizlikten sonra seks sesleri odayı sardı... Bu olayın tolere edilebilir kısmıydı. Şimdi asıl mevzuya geliyorum. Saat 6 sularında yeni uykuya dalmıştım ki bir sarsılmayla yeniden uyandım. Bizim çocuk ranzadan inmeye çalışırken yere kapaklandı ve odada düşmeden kaynaklı 5.2 büyüklüğünde bir deprem hissedildi. Daha sonra yerden büyük zorluklarla kalkarak kapıya yöneldi. 2 saatlik uykuya rağmen hala kapıyı açamayacak kadar kafası güzeldi. Kapıyı açma girişimi olumsuz sonuçlandıktan sonra odanın diğer ucu olan yani benim yatağımın yanındaki komodinin başına geldi. Arkam komidine dönük şekilde yatıyordum. Fırtına öncesi sessizlik diye değerlendirebileceğimiz sessizlikten sonra “şırrrrr” diye bir ses duydum. Evet, gerçekten komidinin üstüne işedi. Ve işedi. Ve işemeye devam etti. Herhangi bir şişe veya kovaya değil, iki yatağın arasındaki komodinin üstüne işedi. Dahası işedikten sonra benim yanımdaki yatakta uyuyan Norveçli çocuğun üstüne yığılıp kaldı. Sonrasında Norveçli çocuk bizim çocuğu ayağıyla ittirerek yere attı. Çocuk daha sonra yerde uyumaya devam etti. 2 arkadaşımla beraber hostel check out saatini beklemeyerek apar topar toplanarak 10 dakika içerisinde resepsiyona indik. Resepsiyondaki görevli kişiye durumu anlattığımızda, gece bizim çocukla yaşanan diğer problemleri anlattı. Ben hayatımda böyle bir görgüsüzlük görmedim ve göreceğim aklımın ucundan geçmezdi. Çocuğun nereli olduğunu bilmiyoruz ve yüzünü dahi görmedik. Sadece iri yarı ve esmer olduğunu biliyoruz. Karma yatakhanede kalma düşüncesi olanlara ibret olsun. Turumuzun ikinci durağı olan Floransa'da hayatımıza daha olaysız devam etmeyi temenni ediyoruz....