2867 Šteins

[bullvar_katip]

2867 Šteins (geçici adıyla ) asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 5 kilometre çapında düzensiz, elmas şeklinde bir arka plan asteroitidir. 4 Kasım 1969'da Sovyet gök bilimci Nikolay Çernık tarafından Kırım'da bulunan Kırım Astrofizik Gözlemevi'nde keşfedildi. Eylül 2008'de, ESA'nın uzay sondası Rosetta, Šteins'ın yanından geçti ve bu sayede Šteins, bir uzay aracıyla ziyaret edilmiş birkaç küçük gezegenden biri oldu. Parlak E-tipi asteroit, 23 adlandırılmış kratere sahiptir ve 6,05 saatlik bir dönme süresine sahiptir. Adını Litvanyalı gök bilimci Kārlis Šteins'tan almıştır. Yörünge ve sınıflandırma Šteins, ana kuşağın arka plan popülasyonundan aile dışı bir asteroittir. İç asteroit kuşağında her 3 yıl 8 ayda bir 2,0–2,7AU uzaklıktaki bir yörüngede Güneş'in etrafında döner (1,327 gün; 2,36AU yarı büyük eksen). Yörüngesi, tutuluma göre 0,15'lik bir dış merkezliğe ve 10°'lik bir eğime sahiptir. Cismin gözlem yayı, Kasım 1951'de veya resmi keşif gözleminden 18 yıl önce Palomar Gözlemevinde yapılan bir ön keşifle başlamıştır. Rosetta uçuşu bağlantı=https://en.wikipedia.org/wiki/File:Animation_of_Rosetta_trajectory.gif|sol|küçükresim|Rosettanın 2 Mart 2004'ten 9 Eylül 2016'ya kadar olan yörüngesinin animasyonu. 5 Eylül 2008'de Rosetta uzay sondası Šteins'in yanından 800km uzaklıkta ve nispeten yavaş bir şekilde 8,6km/s hızla uçtu. Kısa sürmesine (yaklaşık 7 dakika) rağmen, Rosetta uzay aracında görev yapan 15 bilimsel aletle büyük miktarda veri elde edildi. Bu, sonda tarafından gerçekleştirilen iki planlı asteroit uçuşundan ilkiydi, ikincisi ise 2010'da çok daha büyük olan 21 Lutetia'ya olacaktı. Uzay aracının zamanlaması, asteroitin uzay aracının perspektifinden Güneş tarafından aydınlatılması ve iletilen görüntülerin netleşmesini sağladı. Avrupa Uzay Operasyonları Merkezi aynı günün ilerleyen saatlerinde Šteins hakkında bir basın toplantısı yaptı. Adlandırma Küçük gezegen, kuyruklu yıldız kozmogonisi ve Dünya'nın dönüşü üzerine yaptığı çalışmalarla tanınan Litvanyalı gök bilimci Kārlis Šteins'in (1911–1983) anısına bu adı almıştır. Šteins, Riga'daki Letonya Üniversitesi'nde uzun süredir gözlemevi müdürüydü ve astronomik aletler tasarlamıştı. Resmi adlandırma, Minor Planet Center tarafından 18 Eylül 1986'da yayınlandı. Özellik adlandırmaları 11 Mayıs 2012'de Uluslararası Astronomi Birliği, Šteins'deki coğrafi özellikler için bir adlandırma sistemi duyurdu. Asteroitin mücevher benzeri şekli ilham alınarak kraterlere değerli taşların İngilizce isimleri verilmiştir. Merkür'deki dağlar ve ay denizleri (ve 2 Pallas ve 7 İris için önerilen) dışında, Šteins kraterleri, Güneş Sistemi'nde isimleri özel adlardan türetilmemiş tek özelliklerdir. Ek olarak, asteroit üzerindeki ayrı bir bölge, kaşif Nikolay Çernık için Chernykh Regio olarak adlandırıldı. Fiziksel özellikler Avrupa Güney Gözlemevi'ndeki gök bilimciler tarafından 2006 yılında yayınlanan bir araştırma, Šteins'in yaklaşık 4,6 kilometre çapında bir E-tipi asteroit olduğunu gösterdi. Rosetta uçuşunun ardından ESA, Šteins'i bir noktaya doğru sivrilen geniş bir gövdesi nedeniyle "gökyüzündeki elmas" olarak tanımladı. Asteroitin geniş bir kısmına, 2,1 kilometre çapındaki büyük Diamond Krateri hakim olduğu için bilim adamları ilk başta asteroidin böyle bir darbeden nasıl kurtulduğuna şaşırdı, daha sonra 0,79'luk krater-gövde çapı oranının, zaten belli bir eğilimi takip ettiği için anormal derecede büyük olmadığı ortaya çıktı. Düzensiz şeklinin yanı sıra hiç uydusu yoktur. Çapı ve yansıtabilirliği NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Gezgini'nin NEOWISE görevi tarafından gerçekleştirilen incelemeye ve Spitzer Uzay Teleskobu'nun gözlemlerine göre Šteins, 5,16 ve 4,92 kilometre çapındadır ve yüzeyi sırasıyla 0,30 ve 0,34'lük bir albedoya sahiptir. Tam Bond albedosu 0,24 ± 0,01'dir. 2012 yılında, Rosetta tarafından stereofotoklinometri kullanılarak çekilen Šteins fotoğrafları, bilim adamlarının asteroitin boyutlarının 6,83 × 5,70 × 4,42 kilometre olduğunu (hacim olarak ortalama 5,26km bir çapa eşittir) belirlemesine olanak sağladı. (Asteroit 129167 Dianelambert, adını bu 3D yöntemini kullanan bilim insanının adından aldı.) Collaborative Asteroid Lightcurve Link, 0,34'lük bir albedoya, 4,9 kilometrelik bir çapa ve 13,36'lık bir mutlak büyüklüğe sahip olduğunu belirledi. Işık eğrileri ve kutupları Yakın geçişten kısa bir süre önce asteroitin Rosetta uzay sondasındaki OSIRIS kameralarından incelenmesi, bir ışık eğrisi analizi yoluyla Šteins'in 6,052±0,007 saatlik bir dönme süresine sahip olduğunu gösterdi. Rotasyonel ışık eğrisi, 6,049 saatlik bir süre ve 0,18 ile 0,31 arasında bir mutlak parlaklık genliği ölçmüştür. Bu ölçümler, Šteins'in yer bazlı fotometrik gözlemleriyle uyumludur. Notlar Kaynakça Dış bağlantılar Steins: Gökyüzündeki elmas , görseller, ESA Asteroids and comets rotation curves – (2867) Šteins – Observatoire de Genève, Raoul Behrend Rosetta'nın OSIRIS kamerasından yapılan ölçümler , ESA, Ocak 2010 Asteroit Işık Eğrisi Veritabanı (LCDB) Küçük Gezegen Adlandırma Sözlüğü, Google Kitaplar Keşif Koşulları: Numaralandırılan küçük gezegenler (1)-(5000) – Küçük Gezegen Merkezi Kategori:Küçük gezegenler Kategori:1969'da keşfedilen astronomik cisimler Kategori:Uzay aracının ziyaret ettiği küçük gezegenler Kategori:Rosetta misyonu Kategori:Adlandırılmış küçük gezegenler Kategori:Adını insanlardan alan küçük gezegenler Kategori:Arka plan asteroitleri Kategori:Nikolay Çernık'ın keşifleri