Yurt dışı düşüncelerim ve kaygılarım:
Son zamanlarda yurt dışı fikri kafamı oldukça meşgul etmeye başladı. Eskiden, yurt dışına gitsek bile, dönüp ülkeme faydalı olacağımı düşünürdüm. Ancak şimdi, gidip nasıl kalıcı olarak orada kalabileceğim konusunda düşünmeye başladım.
Ülkemdeki en büyük sorunlardan biri adalet sistemine duyduğum güven eksikliğidir. Sistem işe yaramıyor ve kurallara uyulmuyor. Her gün ülkenin gerilemesine tanık oluyorum. Bu durum, özellikle gelecekte çocuk sahibi olmam durumunda, onların korunması ve güvende olması konusunda derin endişeler duymama sebep oluyor.
Gençliğimi yaşayıp yaşayamadığımı veya yaşayup yaşayamayacağımı sorguluyorum. Ülkedeki mülteci sorunu da kaygılarımı artırıyor. Çocuklarımızın geleceği hakkında endişelenmekten, gündem, piyasa ve gelecek kaygıları düşünmekten yoruldum.
Üretken olmak, bilimle ilerlemek ve desteklenmek istiyorum. Ülkemin aydınlık bir geleceğe sahip olacağına ve çocuklarımın iyi bir ortamda yaşayacağına güvenmek istiyorum. Ancak şu anda bu ülkede adalet yok, insanın değeri yok ve sürekli bir huzursuzluk ve mutsuzluk var.
Kaynakların düzgün kullanılmaması, doğaya ve tarihi değerlere saygısızlık, eğitim sisteminin yetersizliği ve gerçek bilim insanlarının desteklenmemesi gibi sorunlar var. Bu ülkenin sahip olduğu fırsatları değerlendirebilmek için elzem olan şeyleri eksik ediyoruz. Yazık ki, elimizdeki nimetlerin kıymetini bilmiyoruz ve bu durum bizi daha da zor durumda bırakıyor.
Son zamanlarda yurt dışı fikri kafamı oldukça meşgul etmeye başladı. Eskiden, yurt dışına gitsek bile, dönüp ülkeme faydalı olacağımı düşünürdüm. Ancak şimdi, gidip nasıl kalıcı olarak orada kalabileceğim konusunda düşünmeye başladım.
Ülkemdeki en büyük sorunlardan biri adalet sistemine duyduğum güven eksikliğidir. Sistem işe yaramıyor ve kurallara uyulmuyor. Her gün ülkenin gerilemesine tanık oluyorum. Bu durum, özellikle gelecekte çocuk sahibi olmam durumunda, onların korunması ve güvende olması konusunda derin endişeler duymama sebep oluyor.
Gençliğimi yaşayıp yaşayamadığımı veya yaşayup yaşayamayacağımı sorguluyorum. Ülkedeki mülteci sorunu da kaygılarımı artırıyor. Çocuklarımızın geleceği hakkında endişelenmekten, gündem, piyasa ve gelecek kaygıları düşünmekten yoruldum.
Üretken olmak, bilimle ilerlemek ve desteklenmek istiyorum. Ülkemin aydınlık bir geleceğe sahip olacağına ve çocuklarımın iyi bir ortamda yaşayacağına güvenmek istiyorum. Ancak şu anda bu ülkede adalet yok, insanın değeri yok ve sürekli bir huzursuzluk ve mutsuzluk var.
Kaynakların düzgün kullanılmaması, doğaya ve tarihi değerlere saygısızlık, eğitim sisteminin yetersizliği ve gerçek bilim insanlarının desteklenmemesi gibi sorunlar var. Bu ülkenin sahip olduğu fırsatları değerlendirebilmek için elzem olan şeyleri eksik ediyoruz. Yazık ki, elimizdeki nimetlerin kıymetini bilmiyoruz ve bu durum bizi daha da zor durumda bırakıyor.