Akmeizm

[bullvar_katip]

küçükresim|Akmeizmin önderlerinden Nikolay Stepanoviç Gumilyov Akmeizm veya Şairler loncası Nikolay Gumilyov ve Sergey Gorodetsky'in liderliğinde 1910'da Rusya'da ortaya çıkan geçici bir şiirsel okuldu. İdealleri biçimin kompaktlığı ve ifade netliğiydi. Terim, Yunanca bir kelime olan acme'den türetilerek "İnsanın en iyi çağı" olarak uyduruldu. Akmeist hareket ilk olarak Mikhail Kuzmin'in "Güzelliğe Dair Açıklama" isimli denemesinde ortaya atıldı. Akmeistler Bely ve Ivanov gibi Rus simgeci şairleri tarafından yayılan "Dionysos çılgınlığı"nı Apollo'nun kusursuzluğu ile karşılaştırdı. Bu yüzden dergilerinin ismi Apollo'dur. Sembolistlerin "semboller aracılığıyla yakınmalar" ile meşgul olmalarına "görüntüler yoluyla doğrudan ifade"yi tercih ettiler. 1913'te yayımlanan "Akmeizmin sabahı" isimli manifestoda Osip Mandelstam hareketi "Dünya kültürü için bir özlem" olarak tanımladı. Modernizmin neo-klasik formunun başlıca şartının şiirsel sanat ve kültürel devamlılık olduğuna inanan bu şairler Alexander Pope, Theophile Gautier, Rudyard Kipling, Innokentiy Annensky ve onların öncüleri olan arasında Parnasçı şairlere önem verdi. Bu okulun en büyük şairleri Nikolay Gumilyov, Anna Akhmatova, Mikhail Kuzmin, Osip Mandelstam ve Georgiy Ivanov'u kapsar. Grup başlangıçta, Sankt-Peterburg'da ünlü yazarlar ve şairlerin toplanma yeri olan 'The Stray Dog Cafe''de toplanıyordu. Mandelstam'ın toplama şiirlerinden oluşmuş Stone'un hareketin en iyi başarısı olduğu düşünülür. Kaynakça Kategori:Edebi akımlar Kategori:Rus şiiri