"Şarkı Söylemeye Değer Mi?"
Bu başlık altında, müzik endüstrisini ve özellikle de son zamanlarda popüler olan bazı şarkıları eleştireceğim. Bu şarkılar, dinleyicileri etkilemek ve eğlendirmek yerine, boş sözler ve anlamsız ritimlerle doludur.
Örneğin, son zamanlarda çıkan "Alem Alem İçinde" adlı şarkı, tam bir saçmalık. Şarkı sözlerini duymak için kulaklarıma inanamadım. Anlamı olmayan, tekrarlayan sözler, boş laflar ve bir anlam ifade etmeyen ritimler... Bu şarkı, dinleyenleri hipnotize edip, anlamsız bir coşku yaratmak dışında bir amaç gütmüyor.
Bu tür şarkılar, müzik endüstrisinin ne kadar dibe vurduğunun bir göstergesi. Sanatçılar, gerçek müzikseverlere hitap etmek yerine, boş ve anlamsız şarkılarla kitleleri etkilemeye çalışıyorlar. Bu durum, dinleyicileri de boş ve anlamsız şeylere yönlendiriyor.
Müzik, ruhun gıdasıdır derler, ama bu tür şarkılar ruhu zehirlemekten başka bir işe yaramıyor. Bu şarkıcılara ve bu şarkıları beğenenlere soruyorum: Müzik bu mu? Bu, sanat mı? Hayır, bu sadece boş bir gürültü, kulağa hoş gelen bir hipnoz!
Bu şarkıların sonunda, bir oğuz aksaç bağırışı duyuluyor. Evet, bu şarkıya çok da yakışmış! Çünkü bu şarkı, tam bir "gözyaşları içinde kalarak" dinlenmeye değer bir eser! Bu tür şarkılara prim verilmesi, müzik endüstrisinin ne kadar acı bir durumda olduğunun bir göstergesi.
Bu eleştirimle, müzikseverleri bu tür şarkıların tuzağına düşmemeleri konusunda uyarmak istiyorum. Gerçek müzik, ruhunuzu besler ve size bir şeyler hissettirir. Bu şarkılardan ise sadece boşluk kalır...
Bu başlık altında, müzik endüstrisini ve özellikle de son zamanlarda popüler olan bazı şarkıları eleştireceğim. Bu şarkılar, dinleyicileri etkilemek ve eğlendirmek yerine, boş sözler ve anlamsız ritimlerle doludur.
Örneğin, son zamanlarda çıkan "Alem Alem İçinde" adlı şarkı, tam bir saçmalık. Şarkı sözlerini duymak için kulaklarıma inanamadım. Anlamı olmayan, tekrarlayan sözler, boş laflar ve bir anlam ifade etmeyen ritimler... Bu şarkı, dinleyenleri hipnotize edip, anlamsız bir coşku yaratmak dışında bir amaç gütmüyor.
Bu tür şarkılar, müzik endüstrisinin ne kadar dibe vurduğunun bir göstergesi. Sanatçılar, gerçek müzikseverlere hitap etmek yerine, boş ve anlamsız şarkılarla kitleleri etkilemeye çalışıyorlar. Bu durum, dinleyicileri de boş ve anlamsız şeylere yönlendiriyor.
Müzik, ruhun gıdasıdır derler, ama bu tür şarkılar ruhu zehirlemekten başka bir işe yaramıyor. Bu şarkıcılara ve bu şarkıları beğenenlere soruyorum: Müzik bu mu? Bu, sanat mı? Hayır, bu sadece boş bir gürültü, kulağa hoş gelen bir hipnoz!
Bu şarkıların sonunda, bir oğuz aksaç bağırışı duyuluyor. Evet, bu şarkıya çok da yakışmış! Çünkü bu şarkı, tam bir "gözyaşları içinde kalarak" dinlenmeye değer bir eser! Bu tür şarkılara prim verilmesi, müzik endüstrisinin ne kadar acı bir durumda olduğunun bir göstergesi.
Bu eleştirimle, müzikseverleri bu tür şarkıların tuzağına düşmemeleri konusunda uyarmak istiyorum. Gerçek müzik, ruhunuzu besler ve size bir şeyler hissettirir. Bu şarkılardan ise sadece boşluk kalır...
