Aliya'yı düşündüm. Beş sene önce yazdıklarım hala geçerli. Islam'ı ve pratiklerini anlama şekli sorunlu ve tutarsız. Bir lider olarak da başarısız.
O entry'de Bosna ve Yugoslavya'dan bahsetmemiş, o yüzden birkaç cümle söylemek istiyorum.
Türkiye'deki solcular ve islamofobik kişiler Aliya'yı sevmez. Müslüman kimliğini sevmezler.
Aliya, dini inancından ziyade Boşnak milliyetçiliği ile tanımlasaydı, bu kişilerin gözünde daha evla olurdu. Ama bunları söylediğimde Boşnakların bağımsızlığı ve Yugoslavya'nın parçalanması üzerine yapacakları diğer yorumlar havada kalacağı için Aliya natocu olur, faşist olur, piyon olur, nazi olur, Boşnak Müslümanların bağımsızlığını ilan etmesi de saçma olur...
Anlayacağınız olur da olur... Ne işlerine geliyorsa o olur. Hatta Aliya'nın Milosevic'e bile göre farkı yoktur, onların gözünde Tuzman'dan da...
Belki de gerçekten farkı yoktur, çünkü. Ama Aliya'ya saydırmak daha kolaydır. Hani Milosevic'e sövelim ama Aliya'yı da es geçmeyelim kafasıyla ağızlarını açarlar. Daha delikanlı olup Milosevic'e sempati beslediğini söyleyen bile vardır.
Çünkü bu yorumu yapanlar aslında Mareşal Tito'nun ve bağımsız ve kardeş Yugoslavya'nın hayaliyle yatıp kalkmışlardır. Oysa Tito, tarih nasıl seyrettiğini, yaşananların yaşanacaklara sebep olduğunu bilen biriydi. Ama bizim kör gözler bunu göremez.
Aliya'nın verdiği bütün siyasi, askeri kararları eleştirebiliriz. Ben kendisini bilge de olduğunu düşünmüyorum zaten. Sonuca bakarak başarısız olduğunu düşünüyorum hatta. Beş sene önce de söylemişim burada şimdi de söylüyorum. Ama çocuklaşmadan bir yorum yapacaksanız Aliya'nın nereden geldiğini, Aliya'nın savunduklarını savunmasına neden olan şartları bilerek yapacaksınız.
Nasıl ki Mustafa Kemal'e ne mutlu Türk'üm diyene dedirten şey bir Anadolu çocuğunun yediği tokadın döktüğü iki damla göz yaşıysa Aliya'nın bağımsızlık diye bağırmasına sebep olan da 2 milyona yakın Müslüman Boşnak'ın masada da gerçekte de yok sayılarak yaşadıkları toprakların paylaşılmasıdır.
Bugün çıkıp "Boşna'daki Müslümanlar orada azınlıktı, ne hakla, emrivaki, seperatist(!) bir tavırla bağımsızlık iddiasında bulundular bir tek kendileri varmış gibi, çok saçma" deyip Aliya ile Karadzic aynı kefededir demek emin olun size, kör akıllarınıza bir şeyler ifade etse bile Aliya için hiçbir şey ifade etmeyecektir. Çünkü oradaki iki milyon Müslüman'ın nasıl yok sayıldığını, Aliya'nın çocukluğundan beri gördüğü ayrıştırmayı, yok sayılmayı, asimilasyon çabalarını, "herkesin kardeş kardeş yaşadığı Yugoslavya" diye bir şey olmadığını ve Müslümanların o toplumdaki konumunu, durumunu Aliya yaşadı.
Sonra aynı Aliya yirmi kusur milyon nüfuslu Yugoslavya'nın iki adamın elinde parça parça edildiğini ama ne hikmetse bu ülkenin yüzde onunu var eden Müslüman Boşnakların yine yok sayıldığını gördü. İşte orada kim olursa olsun çıkıp "egemen bir Boşna uğruna, barışı feda ederdim ve Boşna'da barış uğruna egemen bir Boşna'yı feda etmem." der. Çünkü tarih ve yaşananlar zaten bunu diyecek adamı yetiştirmiştir.
Bu iki ismini kıyasladığımı, benzettiğimi düşünene ağır konuşurum gerçekten ancak yine Gazi Paşa'dan bir örnek verirsem, Aliya'ya bu sözü söyleten tarihle Gazi Paşaya "ya istiklal ya ölüm" dedirten yaşanmışlıklar gayet benzerdir. O yüzden Aliya'nın sizin gözünüzde Milosevic ile Karadzic ile aynı kefede olması eminim kendisi bugün yaşasaydı hiç mi hiç umurunda olmazdı. Çünkü inandıkları uğruna bedel ödeyen insanların içi her zaman rahattır ve başkalarının senin için ne düşündüğü senin vicdanından daha ağır bir yük haline geldiği zaman ahlaksız olmuşsun demektir.
Bu yüzden benim gözümde Aliya başarısız da olsa, arkasında bir failed state bırakmış da olsa, abartılsa da Milosevic'ten de Karadzic'ten de bin kere daha insandır, bin kere daha ahlaklıdır. Çünkü çıkıp şu sözü edebilmiştir: "Biz savaşı öldüğümüz zaman değil, düşmanlarımıza benzediğimiz zaman kaybederiz." Bu söz hayatta doğruları, kırmızı çizgileri olan kişiler için kelime-i şahadet olabilecek kadar anlamlı bir sözdür. Öyle işte.
O entry'de Bosna ve Yugoslavya'dan bahsetmemiş, o yüzden birkaç cümle söylemek istiyorum.
Türkiye'deki solcular ve islamofobik kişiler Aliya'yı sevmez. Müslüman kimliğini sevmezler.
Aliya, dini inancından ziyade Boşnak milliyetçiliği ile tanımlasaydı, bu kişilerin gözünde daha evla olurdu. Ama bunları söylediğimde Boşnakların bağımsızlığı ve Yugoslavya'nın parçalanması üzerine yapacakları diğer yorumlar havada kalacağı için Aliya natocu olur, faşist olur, piyon olur, nazi olur, Boşnak Müslümanların bağımsızlığını ilan etmesi de saçma olur...
Anlayacağınız olur da olur... Ne işlerine geliyorsa o olur. Hatta Aliya'nın Milosevic'e bile göre farkı yoktur, onların gözünde Tuzman'dan da...
Belki de gerçekten farkı yoktur, çünkü. Ama Aliya'ya saydırmak daha kolaydır. Hani Milosevic'e sövelim ama Aliya'yı da es geçmeyelim kafasıyla ağızlarını açarlar. Daha delikanlı olup Milosevic'e sempati beslediğini söyleyen bile vardır.
Çünkü bu yorumu yapanlar aslında Mareşal Tito'nun ve bağımsız ve kardeş Yugoslavya'nın hayaliyle yatıp kalkmışlardır. Oysa Tito, tarih nasıl seyrettiğini, yaşananların yaşanacaklara sebep olduğunu bilen biriydi. Ama bizim kör gözler bunu göremez.
Aliya'nın verdiği bütün siyasi, askeri kararları eleştirebiliriz. Ben kendisini bilge de olduğunu düşünmüyorum zaten. Sonuca bakarak başarısız olduğunu düşünüyorum hatta. Beş sene önce de söylemişim burada şimdi de söylüyorum. Ama çocuklaşmadan bir yorum yapacaksanız Aliya'nın nereden geldiğini, Aliya'nın savunduklarını savunmasına neden olan şartları bilerek yapacaksınız.
Nasıl ki Mustafa Kemal'e ne mutlu Türk'üm diyene dedirten şey bir Anadolu çocuğunun yediği tokadın döktüğü iki damla göz yaşıysa Aliya'nın bağımsızlık diye bağırmasına sebep olan da 2 milyona yakın Müslüman Boşnak'ın masada da gerçekte de yok sayılarak yaşadıkları toprakların paylaşılmasıdır.
Bugün çıkıp "Boşna'daki Müslümanlar orada azınlıktı, ne hakla, emrivaki, seperatist(!) bir tavırla bağımsızlık iddiasında bulundular bir tek kendileri varmış gibi, çok saçma" deyip Aliya ile Karadzic aynı kefededir demek emin olun size, kör akıllarınıza bir şeyler ifade etse bile Aliya için hiçbir şey ifade etmeyecektir. Çünkü oradaki iki milyon Müslüman'ın nasıl yok sayıldığını, Aliya'nın çocukluğundan beri gördüğü ayrıştırmayı, yok sayılmayı, asimilasyon çabalarını, "herkesin kardeş kardeş yaşadığı Yugoslavya" diye bir şey olmadığını ve Müslümanların o toplumdaki konumunu, durumunu Aliya yaşadı.
Sonra aynı Aliya yirmi kusur milyon nüfuslu Yugoslavya'nın iki adamın elinde parça parça edildiğini ama ne hikmetse bu ülkenin yüzde onunu var eden Müslüman Boşnakların yine yok sayıldığını gördü. İşte orada kim olursa olsun çıkıp "egemen bir Boşna uğruna, barışı feda ederdim ve Boşna'da barış uğruna egemen bir Boşna'yı feda etmem." der. Çünkü tarih ve yaşananlar zaten bunu diyecek adamı yetiştirmiştir.
Bu iki ismini kıyasladığımı, benzettiğimi düşünene ağır konuşurum gerçekten ancak yine Gazi Paşa'dan bir örnek verirsem, Aliya'ya bu sözü söyleten tarihle Gazi Paşaya "ya istiklal ya ölüm" dedirten yaşanmışlıklar gayet benzerdir. O yüzden Aliya'nın sizin gözünüzde Milosevic ile Karadzic ile aynı kefede olması eminim kendisi bugün yaşasaydı hiç mi hiç umurunda olmazdı. Çünkü inandıkları uğruna bedel ödeyen insanların içi her zaman rahattır ve başkalarının senin için ne düşündüğü senin vicdanından daha ağır bir yük haline geldiği zaman ahlaksız olmuşsun demektir.
Bu yüzden benim gözümde Aliya başarısız da olsa, arkasında bir failed state bırakmış da olsa, abartılsa da Milosevic'ten de Karadzic'ten de bin kere daha insandır, bin kere daha ahlaklıdır. Çünkü çıkıp şu sözü edebilmiştir: "Biz savaşı öldüğümüz zaman değil, düşmanlarımıza benzediğimiz zaman kaybederiz." Bu söz hayatta doğruları, kırmızı çizgileri olan kişiler için kelime-i şahadet olabilecek kadar anlamlı bir sözdür. Öyle işte.
