İnsanlarda çok ciddi bir konfor düşkünlüğü aldı başını gidiyor. Tahminlerime göre bunu sosyal medya tetikliyor. Herkesin bütçesi, o bütçe ile karşıladığı ya da karşılamak zorunda olduğu yaşam şartları farklı. Bir bakıyorsun herkes aynı şekilde konforlu yaşamaya çalışıyor. Elbette konforlu yaşamak herkesin arzusu, bunu anlayabiliyorum ancak sizi kim ne ara her zaman her şeyin en iyisine, en konforlusuna layık olduğunuza inandırdı onu aklım almıyor. Geçenlerde bir öğrenci alışveriş fişini paylaşmıştı. Migros'tan yapılmış bir alışverişti bu. Yanlış hatırlamıyorsam haftada ya da ayda bir kere de kendimi ödüllendirip dışarıda yiyorum diyordu. Paylaşım amacı bursunun yetmediğini anlatmakti. Bursun yetmiyor ama alışveriş migros'tan, paran yok ama yemek bazen de olsa dışardan. Bunu eleştirenlere de çoğu insan, "ne yani o iyisini almayı hak etmiyor mu? Arada dışardan yemek herkesin hakkı değil mi?" diye yargı dağıtıyordu.
İnsan olarak pek çok şeyi hak ediyoruz ama hak ettiğimizi mutlaka alabileceğiz diye bir şey yok. Senelerce okuyup işsiz de kalabilir insan örneğin. E hak ediyorum o zaman ben maaşım varmış gibi yaşayayım desin o zaman işsizler.
Demek istediğim kendini ödüllendirmek, konforlu yaşamak mümkünse mümkündür, değilse değildir. Herkes Almanya'nın en büyük, en lüks şehirlerinde merkezde oturmak istiyor. Kimse toplu taşıma ile seyahat etmek istemiyor. Herkes evine yakın işi olsun istiyor. Ama kimsede garip bir şekilde biraz da zorluğa katlanayım insanım ben, zorluklar da hayata dahil bakış açısı görünmüyor.
Mesela market broşürlerine bakarak alışverişini yapan kişi ile direkt bir markete girip ne lazımsa alan, hele ki hak ediyorum ben kardeşim mantığı ile almanya'nın Migrosu ayarında marketlerden alışveriş yapan kişilerin market giderleri arasında yarı yarıya fark olduğu zamanlar oluyor. Sen en lüksünü en zahmetsiz şekilde alacaksın, sana sunulan gider düşürme yöntemlerini prens/prenses hallerine yediremeyeceksin sonra da kalkıp hayat çok pahalı diyeceksin. Sen hayatın gerçeklerini idrak edememiş, paranı kullanmayı öğrenememiş olmayasın sakın?
Dediğim gibi bunları Almanya başlığına yazsam da genelde insanın olduğu her yere uyar bu dediklerim.
İnsan olarak pek çok şeyi hak ediyoruz ama hak ettiğimizi mutlaka alabileceğiz diye bir şey yok. Senelerce okuyup işsiz de kalabilir insan örneğin. E hak ediyorum o zaman ben maaşım varmış gibi yaşayayım desin o zaman işsizler.
Demek istediğim kendini ödüllendirmek, konforlu yaşamak mümkünse mümkündür, değilse değildir. Herkes Almanya'nın en büyük, en lüks şehirlerinde merkezde oturmak istiyor. Kimse toplu taşıma ile seyahat etmek istemiyor. Herkes evine yakın işi olsun istiyor. Ama kimsede garip bir şekilde biraz da zorluğa katlanayım insanım ben, zorluklar da hayata dahil bakış açısı görünmüyor.
Mesela market broşürlerine bakarak alışverişini yapan kişi ile direkt bir markete girip ne lazımsa alan, hele ki hak ediyorum ben kardeşim mantığı ile almanya'nın Migrosu ayarında marketlerden alışveriş yapan kişilerin market giderleri arasında yarı yarıya fark olduğu zamanlar oluyor. Sen en lüksünü en zahmetsiz şekilde alacaksın, sana sunulan gider düşürme yöntemlerini prens/prenses hallerine yediremeyeceksin sonra da kalkıp hayat çok pahalı diyeceksin. Sen hayatın gerçeklerini idrak edememiş, paranı kullanmayı öğrenememiş olmayasın sakın?
Dediğim gibi bunları Almanya başlığına yazsam da genelde insanın olduğu her yere uyar bu dediklerim.