Amerika Birleşik Devletleri Yüksek Mahkemesi yargıçlarının ideolojik eğilimleri

[bullvar_katip]

Amerika Birleşik Devletleri Yüksek Mahkemesi, ABD'nin en yüksek federal mahkemesidir. Amerika Birleşik Devletleri Anayasası'nın 3.maddesinin takibinde 1789'da kurulmuştur, ve nihai (çoğunlukla isteğe bağlı) temyiz mahkemesi olarak diğer federal ve eyalet mahkemelerinin üstündedir, federal yasayla beraber nadiren orijinal karar üstüne de karar alabilir. ABD'nin yasal sistemine uygun olarak ABD Anayasası dahil diğer federal kanunların yorumlayıcısı Yüksek Mahkeme'dir, fakat bunu zaten karara bağlanmış davalarda gerçekleştirir. Politik detaylara sahip davalarda da karar alabilir fakat haksız politik sorular söz konusuysa veya silah kullanımı konularında hükümetin bir yargı kolundansa yönetici durumundadır. 1869'daki Yargı Kanunu ile beraber Mahkeme ABD Başyargıcı ve ABD Başkanı'nın atayıp Senato'nun onayladığı sekiz yardımcı yargıçtan oluşur. Yargıçlar kararlarını hem yasal doktrini yorumlayarak hem de emsal olarak gösterilebilecek kanun uygulamalarına dayandırarak alırlar. Çoğu durumunda kanun yorumlamak nettir ve oy birliğiyle gerçekleşir. Fakat daha karışık ve ihtilafa yol açabilecek davalarda Mahkeme ayrıma düşer. Modern söylevlerde Mahkeme yargıçları genellikle muhafazakar, merkeziyetçi, yasaların liberal felsefesini destekleyenler ve adli yorumlayıcılar olarak kategorize edilirler. Uzun süredir genel kabul edilen görüş bir yargıcın oylarının o kişinin adli karar alma felsefesiyle beraber ideolojik eğilimlerini, kişisel özelliklerini, değerlerini, politik felsefelerini ve politika tercihlerini gösterdiği yönündedir. Gittikçe artan akademik araştırmalar bunu doğrulamıştır, araştırmacılar yargıçların çoğunlukla kendi anlayışlarına uygun olarak oy verdiklerini ortaya koydular. Analistler farklı metodlar kullanarak her yargıcın belli dönemlerdeki spesifik yönelimlerini ortaya koymuştur. Zaman içindeki ideolojik eğilimler Analistler dikkatli bir şekilde Yüksek Mahkeme'nin adli kararlarını -oyları ve yargıçların yazılı beyanlarını- bununla beraber yetiştirilmelerini, hangi politik partiye eğilimli olduklarını, konuşmalarını, Senato'nun ataması döneminde onlar hakkında yazılmış makaleleri, atandıkları dönemdeki politik atmosferi ve çalışmalarını incelemişlerdir. Bu bilgilere dayanarak her yargıcın ideolojik eğilimini ortaya koymuşlardır ve yargıçların gelecekteki davalarda verecekleri oyların sonuçlarını öngörmüşlerdir. Yüksek Mahkeme oylarının istatiksel analiziyle beraber araştırmacılar bir yargıcın ideolojik yönelimini muhafazakar-liberal çizelgesine koymanın vereceği oyların çoğunu öngörmeye yeteceği sonucuna varmışlardır. İlaveten, geliştirilmiş istatiksel analiz kullanarak yargıçların politika tercihlerinin zamanla değiştiğini ortaya çıkarmışlardır. Yargıçların ideolojik eğilimleri (ve zaman içindeki değişimleri) iki grup araştırmacının farklı modeller kullanarak yaptığı araştırma sonuçlarında görülebilir: Andrew D.Martin ve Kevin M.Quinn, Markov zincirli Monte Carlo metodlarını kullanarak Bayes teoreminin ölçüm modeliyle ideal noktaları (tek boyutlu bir skalada politika tercihleri) Yüksek Mahkeme'de 1937 yılından beri yargıçlar tarafından verilmiş bütün oylar üstünde uyguladılar. Aşağıdaki grafik analizlerinin sonucunu gösteriyor: Kasım 1937'de başlamış dönemden Kasım 2019'a kadar her yargıcın ideolojik eğilimi. Skala ve sıfır noktası isteğe bağlı yorumlanabilir- sadece çizgiler arasındaki farklılık önemli. Her farklı renk Yüksek Mahkeme'deki bir koltuğu temsil ediyor, bu şekilde emekli olan yargıçlardan yeni atanmış yargıçlara geçiş kolayca takip ediliyor. Siyah çizgiler Başyargıç'ın eğilimini gösteriyor. Sarı çizgi ise medyan yargıcın tahmini olarak durduğu yer- Duncan Black'in medyan oy veren teorisine göre genelde dengeyi değiştiren oy bu kişiye ait oluyor. 800x800pik|ABD Yüksek Mahkeme Yargıçlarının Martin-Quinn Puanlarının 1937'den 2019'a kadar Grafiği Michael A.Bailey ise Markov zincirli Monte Carlo'nun Bayes teorimi metodunu biraz daha değiştirerek ideolojik eğilimleri daha farklı bir skalada belirtti. Davaları takvimdeki yıllarına göre analiz etti ve Mahkeme'nin baktığı her davaya ait oy bilgisine çoğunluğun fikrini, yargıçların önceki davalarda zıtlaştıkları veya hemfikir oldukları görüşlerini ekledi, ayrıca ABD Kongresi'nin benzer mevzuat kararlarındaki oylarını, Solicitors General'ın ve Kongre'nin bilirkişi raporlarını, Kongre'nin ve başkanlığın Mahkeme davalarındaki pozisyonlarını da dikkate aldı. Bu ilave bilgilerle daha zengin bir veri tabanı oluşturdu, tercih değerlerini Kongre'nin ve başkanların ideolojik eğilimlerini inceleyen DW-Nominate Common Space sonuçlarına daha yakın hale getirdi. Bununla beraber, sadece savaş sonrasındaki önemli konulardaki oylara ve davalara baktı: suç, sivil haklar, ifade özgürlüğü, din, kürtaj ve gizlilik. Federalizmi veya ekonomik meseleleri dahil etmedi. Aşağıdaki grafikte 1950'den 2011'e, her yargıcın yıllara göre ideolojik eğitimi görülebilir. Skala ve sıfır nokttası DW-Nominate Common Space skorlarıyla az çok eşdeğerdir, fakat bunun dışında isteğe bağlı yorumlanabilir. Yukarıdaki grafikteki gibi, her renk başka bir Yüksek Mahkeme koltuğunu temsil eder. Siyah çizgi Başyargıç'a aittir. Sarı ise medyan yargıcına. 800x800pik|Yüksek Mahkeme Yargıçlarının Bailey Puanlarının Grafiği 1950–2011 Bu grafikler veri kaynaklarının seçiminden, veri kapsamından, karmaşık davaların kodlanmasından, parametrelerin ayarlanmasından ve istatiksel metodlarından ötürü farklılık gösterir. Bu iki grafikte bulunan çizgiler geniş bir belirsizlik alanı bırakır. Bu analizler istatistiklere ve olasılıklara dayandığından ötürü bütünüyle kabul edilmemelidir. Yüksek Mahkeme'nin kabul ettiği davaların yapısından ötürü yargıçlar diğer davalarda olabileceklerinden daha muhafazakar veya daha liberal görünebilirler. Açıkça bazı davalar diğerlerinden daha önemli olmasına rağmen grafiklerde bütün davalar aynı değere sahiptir. Yine de yargıçların ideolojik yönelimlerine genel bir bakış açısıdır ve Mahkeme'nin yöneliminin görsel bir sunumudur. 1937'den bu yana ideolojik değişimler 1930'un başlarında (Martin-Quinn grafiğinin gösterdiğinden daha önce) "Dört Atlı" (Yargıç James McReynolds, Pierce Butler, George Sutherland ve Willis Van Devanter) Başkan Franklin D. Roosevelt'in sunduğu New Deal (Türkçe: Yeni Düzen) planına karşıydı. Liberal "Üç Silahşör" (Yargıç Harlan Stone, Benjamin Cardozo ve Louis Brandeis) ise destekliyordu. İki yargıç (Başyargıç Charles Evans Hughes ve Yargıç Owen Roberts) genelde sonucu yönlendiren oyları veriyordu. Martin-Quinn grafiğinde görüldüğü gibi 1939 döneminde Roosevelt Mahkeme'yi güçlü liberaller olan Hugo Black, William O.Douglas ve Frank Murphy dahil dört yeni yargıç atarak liberal bir pozisyona yönlendirdi. Bununla beraber muhafazakar Başyargıçlar Harlan Stone ve Fred Vinson'ın önceliğinde Mahkeme 1950'lerin başından itibaren daha muhafazakar bir yol izledi. 1953'te Başkan Dwight Eisenhower, Earl Warren'ı Başyargıç olması üzere atadı, ve iki grafikte de bu noktadan sonra Mahkeme Warren'ın daha da liberalleşmesi ve yanına William Brennan, Arthur Goldberg, Abe Fortas ve Thurgood Marshall gibi yargıçları almasıyla beraber Mahkeme'nin daha liberal bir yön izlediği görülür (fakat sonrasında Black ve Felix Frankfurter muhafazakarlaşmıştır). 1970'lerde Mahkeme Başkan Richard Nixon'ın Başyargıç Warren Burger'ı ve güçlü muhafazakarlar olan yargıçlar Lewis Powell, William Rehnquist ve Harry Blackmun'u atamasıyla beraber muhafazakarlaşmıştır, Başkan Ronald Reagan'ın Rehnquist'i Başyargıçlığa atamasıyla beraber muhafazakarlık artmaya devam etmiştir (fakat Blackmun zamanla liberalleşmiştir). Mahkeme yargıç Antonin Scalia (Başkan Ronald Reagan tarafından atanmıştır), Clarence Thomas (Başkan George H.W.Bush tarafından atanmıştır) ve Samuel Alito ile Başyargıç John Roberts (ikisi de Başkan George W.Bush tarafından atanmışlardır) atanmalarıyla beraber daha da muhafazakarlığa yönelmiştir. Bu dönemde Yargıç David Souter liberalleşmiştir. Şu anki Roberts Mahkemesi daha muhafazakarlaşmıştır, içinde Yargıç Gorsuch ve Yargıç Kavanaugh (Başkan Trump tarafından atanmış) bulunan beş muhafazakar yargıç vardır. Birçok davada muhalif olanlar Yargıç Sotomayor ve Kagan'dır (Başkan Obama tarafından atanmış), ayrıca Yargıç Ginsburg daha da liberalleşmiştir, Yargıç Breyer da öyle (ikisi de Başkan Clinton tarafından atanmışlardır.) En değişken koltuk 10.Koltuk olarak görülmektedir (açık mavi çizgiler), 1939'a kadar muhafazakar Pierce Butler'a, 1949'a kadar liberal Frank Murphy'e, 1967'ye kadar o zaman ılımlı-muhafazakar olan Tom Clark'a, 1991'e kadar güçlü liberal Thurgood Marshall'a sonunda da Clarence Thomas'a aittir. Yargıç Harry Blackmun'un çizgisi diğer birçok yargıcın da ideolojik değişimlerini gösterir. Blackmun (mor çizgi) ilk dönemi olan 1969-70'te muhafazakar bir skora sahipti (Quinn-Martin=1.462, Bailey=0.43) fakat 1993-94, yani son döneminde liberalleşmişti (Quinn-Martin=-1.932, Bailey=-0.81). Medyan yargıç (sarı arka plan çizgisiyle gösterilen) 1962'den 1993'e kadar Byron White iken 1994-2005'te Sandra Day O'Connor, 2006'dan 2018'e ise Anthony Kennedy olmuştur. Grafiklerde görülebileceği gibi, 1938 döneminden itibaren Earl Warren dışındaki her Başyargıç (siyah çizgiler) medyan yargıca kıyasla daha muhafazakar bir ideolojik eğilime sahipti. 1946-2017 arasında yayın alanına göre "liberal" oy yüzdesi Aşağıda görülen sıralı tabloda Yüksek Mahkeme Veritabanı'ndan derlenmiş Yüksek Mahkeme yargıçlarının "liberal" yüzdesi görülebilir. Tabloda verilen yargıçların görev süresi 1946 döneminden sonradır, veriler 2016-2017 dönemiyle biter. "Liberal" terimi Yüksek Mahkeme Veritabanı'na göre farklı problem alanlarında yargıçların verdiği oyların yönünü temsil eder. Özellikle kriminal prosedür, sivil haklar ve ABD Anayasası'nın Birinci Ek Maddesi ile alakalı konularda, örneğin kriminal prosedür davalarını, kadın ve azınlık haklarını, kişi haklarını devlete karşı savunan Birinci Ek Madde davalarında.Fıkra inceleme davalarında devleti destekleyen veya kişiye karşı duran oy liberal kabul edilir. Terimin kullanımı hem devlete hem kişilere karşı sendika desteklendiğindeki sendika davalarında ve federal düzen otoritesine, rekabet yanlılarına, serbest meslek karşıtlığına, sorumluluk yanlılarına, yaralanmış kişileri destekleyenlere, iflas kavramını destekleyenlere karşı durup sadece devlete destek verildiğinde uygunsuzdur. Federalizm ve federal vergi davalarında ise liberallik ulusal devlet kavramını desteklemek demektir. # (Yargıç) - Yüksek Mahkeme Yargıcı'nın atanma sıırası Yargıç-Yargıcın adı Onaylanan yıl - Yüksek Mahkeme tarafından onaylanan yıl Pozisyon - Başyargıç veya yardımcı yargıç Ceza muhakemesi usulü - daha yüksek sayı, mahkumların yargı usulü hakları dışında, suçla itham edilen kişilerin haklarını ilgilendiren davalarda sanık yanlısı oylar anlamına gelir. Medeni haklar - daha yüksek bir sayı, ırka (Yerli Amerikalılar dahil), yaşa, yoksulluğa, oylamaya, ikamete, orduya veya engelli statüsüne, cinsiyete veya yabancılaşmaya dayalı sınıflandırmalarla ilgili Birinci Ek Madde'nin özgürlük davalarında müdahaleye izin verenoy anlamına gelir. Birinci Ek Madde- daha yüksek bir sayı, konuşma konusunda bireysel özgürlükleri savunan oyları yansıtır. Sendika - daha yüksek bir sayı, işçi faaliyeti içeren durumlarda sendika yanlısı oy anlamına gelir. Ekonomik - daha yüksek bir sayı, ticari iş faaliyetlerine karşı daha fazla oy anlamına gelir, Ayrıca yaralı kişileri veya nesneleri içeren davalar, işverenlerle ilgili çalışan eylemleri, imar düzenlemeleri ve kampanya harcamalarını içerenler dışındaki yolsuzluğun düzenlenmesi anlamına gelir. Federalizm - daha yüksek bir sayı, eyalet ve federal mahkemeler arasındaki ve federal mali taleplerin önceliğini içerenler hariç, federal ve eyalet hükümetleri arasındaki çatışmalarda daha büyük, daha güçlü bir hükümete oy vermek anlamına gelir. Federal vergiler - daha yüksek bir sayı, İç Gelir Kanunu ve ilgili yasaları içeren durumlarda hükümetin vergi kavramlarını ve politikalarını tanımlama ve uygulama yeteneğini genişleten daha fazla oy anlamına gelir. Vurgulanmış satır, yargıcın şu an Mahkeme'de görev aldığını gösterir. Ayrıca bakınız Amerika Birleşik Devletleri Yüksek Mahkemesi Segal – Kapak puanı Yargı Ortak Alanı Yargı yetkisi Yargı aktivizmi Yargı kısıtlaması Kaynakça Dış bağlantılar Yargıtay Adaylarını Hukuki veya Anayasal Konulara İlişkin Görüşleri Hakkında Sorgulama: Tekrar Eden Bir Sorun , Kongre için CRS Raporu Martin-Quinn Skorları Kategori:Amerika Birleşik Devletleri Yüce Mahkemesi