Amniyotik sıvı

[bullvar_katip]

küçükresim|upright=1.15 Amniyotik sıvı, hamile bir amniyotun amniyotik kesesinin içerdiği koruyucu sıvıdır. Bu sıvı, büyüyen fetüs için bir yastık görevi görmektedir. Aynı zamanda anne ve fetüs arasındaki besin, su ve biyokimyasal ürünlerin değişimini kolaylaştırmaktadır. İnsanlar için amniyotik sıvıya genellikle su veya su (Latin likör amnii) denir. Gelişim Amniyotik sıvı, gebelik kesesinin oluşumundan itibaren mevcuttur. Amniyotik sıvı amniyotik kese içindedir. Maternal plazmadan üretilmektedir ve ozmotik ve hidrostatik kuvvetlerle fetal membranlardan geçmektedir. Fetal böbrekler 16. hafta civarında çalışmaya başladığında, fetal idrar da sıvıya katkıda bulunmaktadır. Daha önceki zamanlarda amniyotik sıvının tamamen fetal idrardan oluştuğuna inanılıyordu. Sıvı, fetal doku ve cilt yoluyla emilmektedir. 22 ila 25 haftalık hamilelikten sonra, bir embriyonun cildinin keratinizasyonu meydana gelmektedir. Bu süreç 25. hafta civarında tamamlandığında sıvı, gebeliğin geri kalanı için esas olarak cenin bağırsağı tarafından emilmektedir. İçindekiler İlk başta, amniyotik sıvı esas olarak elektrolitli sudur. Yaklaşık 12-14. haftaya kadar sıvı ayrıca tümü fetüsün büyümesine yardımcı olan proteinler, karbonhidratlar, lipidler ve fosfolipitler ve üre içermektedir. Hacim Amniyotik sıvının hacmi fetüsün büyümesi ile değişmektedir. 10. haftadan 20. haftaya kadar yaklaşık 25ml'den 400ml'ye yükselmektedir. Yaklaşık 10-11. haftalarda fetüsün nefes alması ve yutması sıvı miktarını biraz azaltmaktadır. Ne idrara çıkma ne de yutma, cildin keratinizasyonunun tamamlandığı 25. haftaya kadar sıvı miktarı değişikliklerine önemli ölçüde katkıda bulunmaz; sonra sıvı ve fetal büyüme arasındaki ilişki durmaktadır. 28 haftalık gebelik yaşına kadar 800 ml'lik bir platoya ulaşmaktadır. 42. haftada sıvı miktarı kabaca 400 ml'ye düşmektedir. Bazı kaynaklar doğumda yaklaşık 500 ml ila 1000 ml amniyotik sıvı olduğunu belirtmektedir. Membran yırtılması Amniyon yırtıldığında ön sular serbest bırakılmaktadır. Bu genellikle bir kadının "suyun geldiği" zaman olarak bilinmektedir. Bu, doğum eylemi sırasında meydana geldiğinde, "zarların kendiliğinden yırtılması" olarak bilinmektedir. Ancak, yırtılma doğumdan önce geliyorsa, buna "emek öncesi zar yırtılması" denir. Vadeden önce spontan membran rüptürü “zarların prematür rüptürü” olarak adlandırılmaktadır. Arka suların çoğu, bebek doğana kadar rahmin içinde kalmaktadır. Amniyon kendiliğinden yırtılmadıysa, amniyotik kesenin manuel olarak yırtılması olan yapay membran yırtılması (ARM) da sıvıyı serbest bırakmak için yapılabilmektedir. Gelişme Yutulan amniyotik sıvı (gelişimin sonraki aşamalarında) idrar oluşturmaktadır ve mekonyum oluşumuna katkıda bulunmaktadır. Amniyotik sıvı, anne karnına gelen darbelere karşı tampon görevi görerek gelişmekte olan bebeği korumaktadır. Fetüsün daha kolay hareket etmesini sağlamaktadır ve kas/iskelet gelişimini desteklemektedir. Fetus tarafından yutulan amniyotik sıvı, gastrointestinal sistemin oluşumuna yardımcı olmaktadır. Ayrıca fetüsü mekanik sarsıntılardan ve şoklardan korumaktadır. Sıvı dolu bir amniyotik kese içinde gelişen fetüs, solunum gaz değişimi için akciğerlerden ziyade plasentaya güvenmektedir. Fetal oksijenasyona dahil olmasa da, fetal solunum hareketleri (FBM) yine de akciğer büyümesinde ve solunum kaslarının gelişmesinde ve nöral regülasyonda önemli bir role sahiptir. FBM, benzersiz intrauterin ortamdan kaynaklanan doğum sonrası solunumdan birçok açıdan farklı şekilde düzenlenmektedir. Doğumda, sürekli postnatal solunuma geçiş, sıcaklıkta bir düşüş, akciğerlerin gaz halinde şişmesi, Hering-Breuer refleksinin aktivasyonu ve afferent O2 kemoreseptör aktivitesinin solunum motor nöronları ve uyarılma merkezleri ile fonksiyonel bağlantısını içermektedir. Klinik önemi Toplama Amniyosentez prosedürü ile anneden amniyotik sıvı alınmaktadır, burada amniyotik keseye karın içinden uzun bir iğne sokulmaktadır ve fetüsün zarar görmemesi için ultrason rehberliği kullanılarak amniyotik sıvı alınmaktadır. Amniyosentez, düşük riskli bir işlemdir ve gebelik kaybı riski 700'de 1 - 1500 işlemde 1 arasındadır. Amniyosentez, tanısal genetik bilgi elde etmek, intrauterin enfeksiyonu değerlendirmek veya erken doğum gerekiyorsa nadiren fetal akciğer olgunluğunu değerlendirmek için yapılabilmektedir. Eğer gerekliyse, fetal gelişimin 16-42. haftaları arasında sıvı toplanmaktadır. Çıkarılan sıvı miktarı, prosedürün endikasyonuna ve sıvı üzerinde yapılacak teste bağlıdır. Analiz Amniyotik sıvının analizi, bebeğin genetik sağlığının yanı sıra fetüsün yaşı ve yaşayabilirliğinin birçok yönünü ortaya çıkarabilmektedir. Bunun nedeni, sıvının metabolik atıkları ve fetal yaş ve akciğer olgunluğunu değerlendirmede kullanılan bileşikleri içermesidir ancak amniyotik sıvının ayrıca genetik kusurlar için incelenebilen fetal hücreler içermesidir. Amniyotik sıvı normalde 7,0 ila 7,5 pH'a sahiptir. Üst vajinadaki pH normalde asidik (pH 3.8-4.5) olduğundan, pH'ı 4.5'in üzerinde gösteren bir vajinal pH testi, gebelikte berrak vajinal akıntı durumunda membran rüptürü şüphesini güçlendirmektedir. Amniyotik sıvıyı tespit etmeye yönelik diğer testler, esas olarak nitrazin kağıt testi ve eğrelti otu testini içermektedir. Amniyotik sıvı üzerinde yapılan ana testlerden biri L/S oranı testidir (lesitin/sfingomiyelin). Bu test, fetal akciğer olgunluğunu belirlemek için kullanılmaktadır. Hem lesitin hem de sfingomiyelin, olgunlaşan fetüste artan miktarlarda mevcut olan akciğer sürfaktanlarıdır ancak geçen 33. haftada sfingomiyelin seviyeleri nispeten sabit kalmaktadır. 2:1 veya daha büyük bir L/S oranının ölçülmesi, fetüsün işleyen akciğerlerle güvenli bir şekilde doğurtulabileceğini göstermektedir. Amniyotik sıvı ile ilgili komplikasyonlar Çok az amniyotik sıvıya oligohidramnios denir. Az sayıda vakada anne ve bebek için bir sorun nedeni olabilmektedir. Bunlara uzuvların kontraktürü, ayakların ve ellerin çomaklaşması ve ayrıca hipoplastik akciğer adı verilen hayatı tehdit eden bir durum dahildir. Potter dizisi, yetersiz amniyotik sıvı ile ilgili bulguların bir takımyıldızını ifade etmektedir Her doğum öncesi ziyarette kadın doğum uzmanı, jinekolog veya ebe hastanın basen boyunu bir mezura ile ölçmelidir. Uygun fetal büyümeyi ve amniyotik sıvının artan gelişimini izlemek için fundal yüksekliğin ölçülmesi ve uygun şekilde kaydedilmesi önemlidir. Doğum uzmanı, jinekolog veya ebe de hastaya rutin olarak ultrason yapmalıdır - bu prosedür aynı zamanda uygun fetal büyüme ve amniyotik sıvı gelişimi hakkında bir gösterge verecektir. Oligohidramnios enfeksiyon, böbrek fonksiyon bozukluğu veya malformasyon (geç amniyotik sıvı hacminin çoğu idrar olduğu için), koryonik villus örneklemesi (CVS) ve erken erken membran rüptürü (PPROM) gibi prosedürlerden kaynaklanabilmektedir. Oligohidramnios bazen yatak istirahati, oral ve intravenöz hidrasyon, antibiyotikler, steroidler ve amniyoinfüzyon ile tedavi edilebilmektedir. Oligohidramniosun tersi, amniyotik kesede aşırı miktarda amniyotik sıvı olan polihidramnios'tur. Amniyotik sıvı embolisi, hem anne hem de çocuk için nadir fakat sıklıkla ölümcül bir durumdur. Tıbbi uygulamalar Bazı göz dışı ameliyatlarda kullanılmaktadır. Ayrıca bazı ortopedik durumlar için de çalışılmaktadır. Kök hücre araştırması Son zamanlarda yapılan araştırmalar, amniyotik sıvının önemli miktarda kök hücre içerdiğini göstermektedir. Bu amniyotik kök hücreler pluripotenttir ve gelecekteki insan uygulamaları için faydalı olabilecek çeşitli dokulara farklılaşabilmektedir. Bazı araştırmacılar, amniyotik sıvının aynı zamanda bol miktarda embriyonik olmayan kök hücre kaynağı olduğunu bulmuşlardır. Bu hücreler, beyin, karaciğer ve kemik dahil olmak üzere bir dizi farklı hücre tipine farklılaşma yeteneğini göstermiştir. Amniyotik sıvıdan elde edilen kök hücrelerin özel kök hücre bankalarında muhafaza edilmesi mümkündür. Kaynakça Kategori:Vücut sıvıları Kategori:Embriyoloji Kategori:Obstetrik Kategori:Ebelik