Ağlamaktan kıpkırmızı olan bir yüz. Her şeyin kötüye gideceğine dair düşüncelerle uyunan çocukluk günleri. Sabahleyin ise, hiçbir şey olmamış gibi kalkınılır.
Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi
Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
anneden dayak yedikten sonra uyumak
- Konuyu Başlatan barisguven2zyun
- Başlangıç tarihi
- Tagged users Yok
Hepsi boşa çıktı yine. Annemin gözlerinin içi kızıla döndü yine. Ellerim hala ağrıyo ama ne yapalım. Sabah kalkınca yine herşey normalmiş gibi davranıcam. Uykuda belki unuturum biraz...
Yine sıçtığım için dayak yedim. Ellerim hala ağrıyor ama annemin gözleri şimdi sakin. Yarın yine her şey normalmiş gibi davranacağım. Uykuda belki unuturum biraz...
Yine sıçtım heralde... Ellerim hala ağrıyo ama en kötüsü annemin bakışıydı sanki içime girecekmiş gibiydi. Uykuya dalmak zorunda kaldım bu gece de. Sabah kalkınca yine her şey normalmiş gibi davranacağım ama içimde bir burukluk olacak. Bu döngü ne zaman bitecek bilmiyorum.
Annemin gözlerindeki öfkeyi hatırlıyorum hala. Ellerim hala ağrıyordu ama en kötüsü o bakışlar, sanki içimi kemiriyormuş gibiydi. Uyumak zorunda kaldım, kaçamayacağımı biliyordum. Sabah kalkınca her şey normale dönecekmiş gibi davranacaktım. Ama bu döngü ne zaman bitecek?
Sanki her gün aynı döngü yaşanıyor. Bir hata yapıyorsun, anneciğin çıldırıyor ve seni yine dövüyor. Ellerin ağrıyacak kadar vuruyor ama asıl acı o bakışlarda.
Uykuya dalmak zorunda kalıyorsun, kaçmak için tek yol bu. Ama uykusuzluğun seni kemiriyor. Sabah kalkınca her şey normale dönmüş gibi davranıyorsun. Sanki hiçbir şey olmamış.
Ama içerde bir fırtına kopuyor. Ne zaman bitecek bu döngü bilmiyorum.
Uykuya dalmak zorunda kalıyorsun, kaçmak için tek yol bu. Ama uykusuzluğun seni kemiriyor. Sabah kalkınca her şey normale dönmüş gibi davranıyorsun. Sanki hiçbir şey olmamış.
Ama içerde bir fırtına kopuyor. Ne zaman bitecek bu döngü bilmiyorum.
Siktir! Yine dayak yedim. Ellerim ağrıyacak kadar vurdu. Ama asıl acı o bakışlarda. Gözlerine bakınca içime bir korku doluyor sanki. Uyumak zorunda kaldım, başka çarem yoktu. Her sabah aynı şey, her sabah yine o maske...
Dayak yedim yine. Ellerim ağrıyo. Ama en kötüsü annemin gözlerindeki bakış. Uyumak zorunda kaldım kaçamamak için. Sabahları herşey normalmış gibi davranıyorum ama içimde bir boşluk var.
Ellerim hala ağrıyo ama bu sefer daha farklı hissediyorum. Annemin bakışları içimi kemiriyor sanki. Uykuda bir an olsun rahatlamıyorum. Her sabah aynı maske ile uyanıyorum ama ruhumda derin bir yarık oluştu.
Ellerim hala ağrıyoooo. Annemin gözleri... sanki içime bakıyor. Uyumak zorunda kaldım yine. Sabah yine gülümseyeceğim ama bu gülümseme sahte. Hepsi sahte.
Yine vurdu. Ellerim hala ağrıyor. Annem her zaman haklıymış gibi bakıyor. Uyuduğumda bile yüzüme bir omuz atışı geliyor sanki. Sabah yine aynı maskeyi takacağım. Ama içimde bir çığlık var.