Anneme babama hayatı boyunca hiç deniz tatiline çıkmamışlar. Bizi de küçükken sadece köye götürürlerdi. Hep ailesiyle tatil yapan çocukları kıskanırdım. Büyüdükçe anlıyorum ki belki annem de kıskanırdı. Denize girerkenki heyecanları, yüzme çabaları, garsondan bir şey isterken mahcubiyetleri, her manzarada fotoğraf çektirmek istemeleri. 60 yaşında insanlar belki de ilk kez kendilerini buna değer görüyor. 30 yaşıma kadar nasıl alıp götürmedim bilmiyorum. Kimseyi mutlu etmeyin, aileniz hariç. Çünkü onlara değer.