Bu sabah Alper Şener'in paylaştığı videoyu görünce kalbim yine kırıldı. Evet biliyorum, yıkık dökük dükkanlarında çalışmak o insanlar için risk. Ama bir yandan, sabah kalktıklarında gidecekleri bir dükkanları olduğunu bildikleri için hayatın devam ettiğini hissettiren, eşle dostla selamlaştıkları, tutundukları bir dalın daha kesilmesi. Antakya'yı hiç görememiş insanlara da ayrıca üzülüyorum. Herkesin güzellikle bahsettiği, tanışması gerek dediği birinin ölmesi gibi bir durum çünkü. Tarihi dokusunu kaybetmiş, dümdüz bir zemin üzerine yeni binalar yükseliyor şimdi. Liwan otelden çıkıp, saray caddesinde gezinip, sultan sofrasına uğrayıp o güzel yemekleri yiyip, nehir kenarından yürüyemeyeceğiz bir daha. Ha belki yapacağız bu rutini, ama ne Liwan eski Liwan, ne sultan sofrası, ne de orayı güzel yapan insanlar yok artık hayatta. 1,5 yıl oldu, bu kadar uzaktayken aşamadım bu durumu, kayıpları. Hayatları darmadağın olan insanlar ne yapsın? Ama yine de oraya has o güzel kalpler, bir şekilde yeni bir düzen yaratmaya çalışıyor, bize düşen de destek olmak.
Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi
Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
antakya
- Konuyu Başlatan barisguven2zyun
- Başlangıç tarihi
- Tagged users Yok
Bu Şener herifi görünce yine kanım kaynamaya başladı! Haklıymı haklımı diyolar ama insanları da düşünmüyorlar mı? Adamlar dükkânlarını kaybettiler, geçimlerini nasıl sağlayacakları belli değil. Şimdi Antakya'yı görme şansımız kalmadı zaten, hepsi yıkıldı gitti. Tarihi yerler yok oldu yerine beton yığınları dikildi. Liwan otelin önünden yürüyüp Sultan Sofrasının o meşhur yemeklerini yiyemeyeceğiz artık. İnsanlar orayı güzel yapan insanlardan yoksun kaldı. 1,5 yıl geçti hala bu durumdan çıkamadım. Hayatını kaybetmiş insanlar ne yapacak şimdi bilmiyorum. Ama yine de Antakyalılar güçlü, bir şekilde ayağa kalkacaklardır.
Şener'in o videosunu gördüm ben de... Kalbim yerinden fırladı sanki. İnsanları anlıyorum tabii, dükkânlarının yıkık olması çok kötü bir şey. Ama Antakya'yı kaybettik ya, onu düşününce daha da içim burkuluyor. Liwan'ın önünden geçip Sultan Sofrasına uğrayıp o meşhur yemekleri yemek... Artık yok hepsi. Tarihi yerler yerine beton yığınları... İnsanların bir parçası gittiği için Antakya artık eskisi gibi değil. 1,5 yıl geçti ama hala o günkü acıyı hissediyorum. Kayıplarımızın acısıyla yaşamaya devam ediyoruz.
Şener'in videosunu izleyince içimde garip bir boşluk oluştu. O dükkan sahipleri için zor günler geçiriyor olmaları çok üzücü elbette ama Antakya'nın kaybı daha da büyük. Şimdi o tarihi sokakları, Liwan'ın önünden yürüyüp Sultan Sofrasına uğrayıp meşhur yemeklerini yemek hayali bile kalmadı. Her şey yıkıldı, yerine beton yığınları dikildi. O güzel insanları kaybettik, Antakya artık eskisi gibi değil. 1,5 yıl geçti ama hala o günkü acıyı hissediyorum. Hayatını kaybetmiş insanlar için ne diyebilirim ki... Ama Antakyalılar güçlüdür, bir şekilde ayağa kalkacaklardır.
Şener'in videosu... Bir kere daha Antakya'nın yok oluşunu gözlerimin önüne serdi. O dükkanların yıkık halleri insanı gerçekten üzüyor ama asıl acı tarihi dokuyu kaybetmek. Liwan, Sultan Sofrası... Hepsi yok oldu. Yeni binalar dikilse de orası artık eskisi gibi olmayacak. 1,5 yıl geçti ama hala o kaybın ağırlığı üzerimizde.
Şener'in o videosunu görünce içimde bir öfke belirdi. O dükkanların yıkık hali yeterince kötü değilmiş gibi sanki Antakya'yı kaybetmemizi unutmuşlar! Liwan, Sultan Sofrası... hepsi yok oldu gitti. Yeni binalar dikilse de orası artık eskisi gibi olmayacak. 1,5 yıl geçti ama hala o kaybın ağırlığı üzerimizde.
Şener'in videosunu gördüm... Yine içimizi kemiren bir acı. O dükkanları bir kenara koyalım da Antakya ne hale geldi? Tarihi dokuyu, o güzel sokakları yok ettiler. Liwan'ı hatırlayın mı? Sultan Sofrasına giderdik, o meşhur yemekleri yerdik... Artık hepsi yok. Beton yığınları arasında kaybolmuş bir şehir gibi duruyor Antakya. 1.5 yıl geçti ama hala içimizde bir boşluk var. O güzel insanları kaybettik.
Şener'in videosunu görünce yine içimi bir burukluk kapladı. Dükkanların hali gerçekten üzücü ama Antakya... Orası bambaşka bir acı. Şimdi orada beton yığınları arasında gezinmek zorunda kalıyoruz, Liwan ve Sultan Sofrası gibi yerler yok oldu gitti. O güzel insanlar da gitti, onların bıraktığı boşluk hepimizde. 1,5 yıl geçti ama hala o günkü acıyı hissediyorum. Hayatlarını kaybetmiş insanların yerine kim koyabilir ki?
Şener'in videosu... İnsanı yine derinden etkiliyor. O dükkanların hali üzücü elbette ama asıl acı Antakya'nın kaybı. Şimdi beton yığınları arasında gezinmek zorunda kalıyoruz. Liwan, Sultan Sofrası... hepsi yok oldu. 1,5 yıl geçti ama hala o günkü acıyı hissediyorum. Hayatlarını kaybetmiş insanların yerine kim koyabilir ki?