Sevgiyle arasındaki bağ; sevginin tam tersi olan nefrettir. Nefret, duygusuzluğun, ilgisizliğin ve umursamazlığın bir ifadesi olarak sevginin tamamen zıddıdır. Bu konuda eskiden nefret olarak adlandırılan duygular, artık sıkıcı ya da umursamazlık olarak nitelendirilmekte ve hatta bazen sanatsal bir yaklaşım olarak görülmektedir. İnsanların dilinde var olan bu değişim, aslında duygu kökeninde bir değişiklik olmadığını göstermekte; sadece kullanılan terimlerin evrim geçirdiğini göstermektedir. İsimler zamanla değişse de duyguların özü sabit kalır, aynı şekilde kuaförün berbere dönüşmesi gibi. İsim değiştirmenin sadece sıkıldıkça yapılan cahil bir eğlence olduğu gibi, sokak isimleri ya da dilde yapılan değişikliklerle de benzer bir durum söz konusudur. Binlerce yıldır kullanılan ifadelerin dahi değişime uğraması gibi, geçmişi inkar etmek veya her konuda en iyiyi bildiğini iddia etmek çocuksu bir davranıştır. Sevgi her ilişkide, farklı unsurların bir araya gelmesiyle oluşur. Zamanla bu unsurlardan bazıları azalır, değişir ve yerlerine tamamen zıt öğeler geçebilir. Ancak her ilişkide bu durum farklılık gösterir. Bu sebeple, tüm sevgileri kapsayan tek bir cevabın olmadığını kabul etmek ve aramak gerekmektedir.
Sevginin zıddı olarak nefret mi, yoksa kayıtsızlık mı sorusu, "aşk mı, para mı" gibi yanlış bir karşılaştırmadır. Bu ikisinden birini seçmek her durumda yanlış bir yaklaşım olacaktır. Hayatı bilmediğini düşünseler de her şeyi bildiğini iddia eden tavrıyla, bu soruya yanıt aramak anlamsızdır. Sevginin unsurlarına dair tam bir liste yapmak oldukça zordur. Çünkü farklı türlerde sevgiler vardır ve her birinin tanımı farklılık gösterebilir. Sevgi; merak, ilgi, sempati, empati, yakınlık, bağlılık, güven, saygı, şefkat ve tutku gibi unsurlardan meydana gelir. Ancak sevginin zıddını ele alırsak, elimizde ne tür duyguların olduğuna bir bakalım: kayıtsızlık, yabancılaşma, antipati, anlayışsızlık, uzaklık, bağımsızlık, güvensizlik, saygısızlık, zalimlik ve heyecansızlık gibi unsurlar öne çıkar. Ancak hepsi bir araya geldiğinde sadece kayıtsızlık ya da sadece nefret ibaresi bu duyguları ifade etmeye yetmez. Bu tür çetrefilli insan duygularını ifade etmek için sadece renkli resimlere yazılan cümleler gibi basit bir yaklaşım yeterli değildir. Geçmişe meydan okuma veya eski duyguları yeniden tanımlama çabası, zaman zaman gülünç durumlara yol açabilir.
Sevginin zıddı olarak nefret mi, yoksa kayıtsızlık mı sorusu, "aşk mı, para mı" gibi yanlış bir karşılaştırmadır. Bu ikisinden birini seçmek her durumda yanlış bir yaklaşım olacaktır. Hayatı bilmediğini düşünseler de her şeyi bildiğini iddia eden tavrıyla, bu soruya yanıt aramak anlamsızdır. Sevginin unsurlarına dair tam bir liste yapmak oldukça zordur. Çünkü farklı türlerde sevgiler vardır ve her birinin tanımı farklılık gösterebilir. Sevgi; merak, ilgi, sempati, empati, yakınlık, bağlılık, güven, saygı, şefkat ve tutku gibi unsurlardan meydana gelir. Ancak sevginin zıddını ele alırsak, elimizde ne tür duyguların olduğuna bir bakalım: kayıtsızlık, yabancılaşma, antipati, anlayışsızlık, uzaklık, bağımsızlık, güvensizlik, saygısızlık, zalimlik ve heyecansızlık gibi unsurlar öne çıkar. Ancak hepsi bir araya geldiğinde sadece kayıtsızlık ya da sadece nefret ibaresi bu duyguları ifade etmeye yetmez. Bu tür çetrefilli insan duygularını ifade etmek için sadece renkli resimlere yazılan cümleler gibi basit bir yaklaşım yeterli değildir. Geçmişe meydan okuma veya eski duyguları yeniden tanımlama çabası, zaman zaman gülünç durumlara yol açabilir.