Bir yaz akşamında, sahilde keyif keyif otururken, masadaki arkadaşlardan birinin masum masum sorduğu "Bir sigara var mı?" sorusuyla her şey başladı. "Yok," dedik ve o çekildi gitti. Ama o giderken, aklıma gelen "Acaba bir saatte kaç paket sigara toplarım?" fikriyle, aynı anda hareketleniverdim. Sigara içmememe rağmen, topladığım sigaraları arkadaşlara verecektim, bu yüzden de hepsi merakla beni izliyordu.
Hemen sahilin hemen yanındaki kalabalık bir yere yöneldim. İşe koyuldum bile demeden, ilk 10 dakikada yaklaşık 10 pakete ulaştım. O kadar işlek bir yerdi ki, müşteri bulmakta zorlanıyordum. Birkaç metre ötede, saçımı süpürge ettiğim ayılar, birdenbire kahkahalarla gülmeye başladılar. Alkolün de etkisiyle, sanırım ilk tebessümlerimiz onların dikkatini çekmişti. Bu durum bana daha fazla cesaret verdi ve birkaç kişi daha olumlu yanıt verip, sigara verdi. Ayılar hala kahkahalar atmaya devam ediyordu ki, bu sefer kafamı 180 derece çevirip, anneme ve babame baktım. Onların korkulu gözleri, benim bu garip davranışımı izlerken, ben de ayıların çığlıklarına aldırmadan sigara toplamaya devam ettim.
Bu deneyim, Türk fikir adamları tarafından test edilip onaylanmış bir sosyal deneydi. Masum bir soru ve ortaya atılan fikir, komik ve tuhaf sonuçlar doğurdu. Bu deneyim, sigara içmenin sağlığa zararlı etkilerini göstermek için ilginç bir yol olabilirdi. Ancak, ayıların garip tepkileri ve annemle babamın korkulu gözleri, bu deneyimin etik yönünü sorgulatıyor. Bu nedenle, bu tür bir eylemin uygulanması pek tavsiye edilmez.
Hemen sahilin hemen yanındaki kalabalık bir yere yöneldim. İşe koyuldum bile demeden, ilk 10 dakikada yaklaşık 10 pakete ulaştım. O kadar işlek bir yerdi ki, müşteri bulmakta zorlanıyordum. Birkaç metre ötede, saçımı süpürge ettiğim ayılar, birdenbire kahkahalarla gülmeye başladılar. Alkolün de etkisiyle, sanırım ilk tebessümlerimiz onların dikkatini çekmişti. Bu durum bana daha fazla cesaret verdi ve birkaç kişi daha olumlu yanıt verip, sigara verdi. Ayılar hala kahkahalar atmaya devam ediyordu ki, bu sefer kafamı 180 derece çevirip, anneme ve babame baktım. Onların korkulu gözleri, benim bu garip davranışımı izlerken, ben de ayıların çığlıklarına aldırmadan sigara toplamaya devam ettim.
Bu deneyim, Türk fikir adamları tarafından test edilip onaylanmış bir sosyal deneydi. Masum bir soru ve ortaya atılan fikir, komik ve tuhaf sonuçlar doğurdu. Bu deneyim, sigara içmenin sağlığa zararlı etkilerini göstermek için ilginç bir yol olabilirdi. Ancak, ayıların garip tepkileri ve annemle babamın korkulu gözleri, bu deneyimin etik yönünü sorgulatıyor. Bu nedenle, bu tür bir eylemin uygulanması pek tavsiye edilmez.