Son zamanlarda sıkça dile getirdiğim bir dilektir. Nedenini tam olarak bilmesem de, belki de artık bağlanmaktan korktuğum için dilimden dökülen bir cümledir. Ancak insanın kendisine daha iyi hissettirdiği bir gerçektir. Bu düşünceyle birlikte şöyle bir soru akla gelir: Aşık olduğumuz kişiyi kolayca bırakabilir miyiz? Ya da aşık olmak bizi daha mı bağlar? Bu konuda fikri olan varsa buyursun... Sonradan eklediğim not: İki yıl önceki ben, işte o zamanlardaki hayallere sesleniyorum. Gerçek dünya böyle değil bebeğim, hatırla o hikayenin sonunu...