ateist biriyle sevgili olmak

[AyseOzdemir37]

Eskiden ateist biriyle sevgili olmakta hiç sakınca görmezdim. Çoğu herkesin dediği gibi önemli olan duygular, insanların uyumu vs derdim. Zaman geçtikçe dini inancım daha sağlamlaştıkça ve din konusu hakkında şüphelerim giderildikçe bu konuda daha farklı bir görüş benimsemeye başladım. Belki ateist biriyle evlenmem ama sevgili olabilirim, bunda bir sakınca yok derdim. Evlenmek, ömür boyu yüzüne bakmak, hayatı paylaşmak olduğundan ateist biriyle belki ömür boyu bir ilişki istemezdim, fakat sevgili olunabilir, 3 ay, 5 ay artık neyse iş ciddiye binmeden sevgili ayarında olmamda bir sakınca görmezdim. Şu an ise ateist biriyle sevgili bile olmak istemem. Bunda çok netim. Ha derseniz ateist birini seversen napıcaksın? İşte asıl ayrım burda başlıyor. Sevemem arkadaşlar, ateist birini gönül anlamında sevemem. Bunda çok netim. Ne kadar ruhuma hitap ederse etsin, bu vebali alamam. Zaten icimden de gelmez. Belki eskiden sevebilirdim ama inancım güçlendikçe sevemem konusunda netleşmeye başladım. Üç günlük ölümlü dünyada, hesap gününe inancım varken bu vebali alamam. Zaten dediğim gibi o'nu sevmek içimden gelmez ve sevemem. Bunda da eleştirilecek hiçbir şey yoktur... Nasıl ki insanlar, sevgili olmak istediği kişide özgüven, para, malum partiye oy atmama, ne bileyim başka kriterler arıyorsa ben ve benim gibi düşünenlerde bunu pek tabiki isteyebilir. Her bakışta, her hissiyatta kendimi kötü hissettirecek biriyle sevgili olmamayı istemek çok doğal bir şey.