ilk ateistliğe giden adımı 15 yaşımda evden kaçıp deniz kenarında şezlongda uyuduğum gece atmıştım. Bir başına 15 yaşında bir velet, yemeği sigarası var, gökyüzüne bakarak uyuyor.. yıldızlara bakmaya başladım, lan düşünsene gittikçe gidiyor, gidiyor da gidiyor, o kadar çok yıldız ve o kadar geniş bir alan ki evren; dünya'nın 340958x30495834^2 si kadar büyüğünü düşün.. onun bile 3453 kat daha büyüğü var ve daha da bi 3490534 katı kadar gittikten sonra çarpı sonsuz kadar gidiyor.. yani dünya bile varlığı hissedilemeyecek kadar küçükken, insan dediğin hiç birşey, sıfır. ve din bana bunun hepsinin bir tanrı tarafından insanlık için yaratıldığını, sadece insanın var olduğunu söylüyor. ve bir tanrı var beni yaratmış, yarattığı yetmemiş dur lan şunları sınava tabi tutayım demiş ve geçenleri ödüllendiriyor, geçemeyenleri cezalandırıyor. oldu. benim masaya koyduğum kibritin bana tapmasını beklememden farksız bu. kibrit bana nası tapsın lan ? aynı şekilde ben bir hayale, insan beyni itibariyle anlamadığım bir konsepte nası tapayım lan ? ayrıca neden tapmak ? nasıl bir tanrı ki o yarattığı şeyin kendisine tapmasını bekliyor, kendisi için, yarattıklarının birbirini öldürmesine izin veriyor,ve kendisine için aç kalmasını isteyebiliyor, yarattığı bir bebeğin kör ya da sakat doğmasına izin verebiliyor ? o zaman tanrı dediğin bayağı denyo bir kavram değil mi? nasıl sevebiliyorsun onu bu haliyle. o seni olduğun gibi sevemez, tapmanı beklerken.öte yandan din fakirler zenginlerin anasını sikmesin diye yapılmış gibi de duruyor. yani şuanda dünyamızda dinsiz yada dinli * bir sürü vicdansız insan var, dinsizlerin hakkından imansız (kanun) geliyor. dinlilerin hakkından da dinler geliyor ve bu insanlar ayaklanıp (misal hindistanda) "ananızı sikerim lan ! bizim karnımız aç, siz evlenirken kilosu kadar altın veriyosunuz. sikerim adaletinizi." diye çıkışmıyor. "allahından bulsun" diye bir şey var. sadece o olmasa, herkes "benden bulsun" dese haksızlık ve adaletsizlik karşısında, sıçar insanlık. e zaten kanunlar da öyle değil mi; akıll, dürüst ve zenginleri; aptal, fakir ve vicdansız insanlardan korumak amacıyla yapılmış, ama öyle bir noktaya gelmiş ki artık akıllı, dürüst ve vicdan sahibi düzgün insanların da hayatlarını tamamen kontrol altına almış bu kanunlar ve din. misal bana kimse dokunmasa ben sokakta 10 bira içip güler eğlenir evime giderim, ama olmaz öyle bişey, bi polis gelir hemen başıma. neden ? çünkü 2 gün önce 5 bira içip bütün caddeyi rahatsız etmiş bir aptal, karaktersiz var öteki tarafta. böyle bir şeyler.velhasıl kelam; 15-18 yaşımda bunları düşünerek ateist oldum. 12 senedir de hiç düşünmedim üzerine. düşünmemi gerektirecek de bir şey olmadı açıkcası. siyaset,din,hukuk hepsi kötüler kazanmasın diye orda, orda olmasa ne olur ? cevabım bir alternatif çözümüm yok. anamızı sikerlerdi onlar olmasa. o bakıma. hiç bir müslümanla böyle bir tartışmaya da girmedim, kimsenin ınancına da karışmadım, herkes ateist olsa nolacak ? sıçacak.bakın daha din mensuplarının din adına yaptıklarına, din adına dünyada en çok insan öldürülen savaşların çıkmasına, cami hocalarının yaptıklarına, "müslümanlık hoş görü dinidir" diyip akşam alevilerin evini yakanlara, koca bir oteli ve içindeki insanları diri diri yakanlara, insan taşlayanlara, kadına köle gibi bakanlara.. vs vs ye değinmedim bile. benim karar aşamamda bunları görmek bilgiye ulaşmak bu kadar kolay değildi. not: ayrıca zengin değilim.