Ateş (tıp)

[bullvar_katip]

Ateş olarak da anılan pireksiya (Eski Yunanca: πύρεξ(ις) pýrex(is), Yunanca: πυρετός pyretós), vücut sıcaklığının ayarlı noktasındaki artışa bağlı olarak sıcaklığın normal aralık üzerinde olması olarak tanımlanır. İnsanlarda 37.2 ve 38.3 °C arasındaki değerleri kullanan kaynaklarla normal sıcaklık için üzerinde anlaşmaya varılan üst sınır yoktur. Ayar noktasındaki artış kas kasılmalarında artışı tetikler ve üşüme veya titreme hissine neden olur. Bu, daha fazla ısı üretimi ve ısıyı koruma çabalarından kaynaklanır. Ayar noktası sıcaklığı normale döndüğünde, kişi sıcak hisseder, kızarır ve terleme başlayabilir. Nadiren ateş bir nöbeti tetikler, ancak çocuklarda daha yaygındır. Ateşler genelde değerinden daha yüksek olmaz. Vücut sıcaklığı hipotalamus tarafında kontrol edilmektedir. Ön preoptik ve arka hipotalamustaki nöronlar 2 çeşit sinyal alırlar. Biri ciltteki sıcak / soğuk reseptörlerinden bilgi ileten periferik sinirlerden, diğeri ise bölgeyi besleyen kanın sıcaklığından bilgi alır. Bu iki tip sinyal, normal sıcaklığı korumak için hipotalamusun termoregülatör merkezi tarafından entegre edilir. Nötr sıcaklık ortamında, insan metabolizma hızı, iç vücut sıcaklığını 36,5–37,5°C (97,7–99,5°F) aralığında tutmak için gerekenden daha fazla ısı üretir. küçükresim|sağ|400px|Hipertermi (solda): ortam sıcaklığına bağlı olarak yükselen vücut sıcaklığı Hipotermi (merkezde): ortam sıcaklığına bağlı olarak düşük vücut sıcaklığı Ateş (sağda) Ortam sıcaklığına bağlı olarak vücut sıcaklığının yükselmesi anlamına gelen hipertermi ile karıştırılmamalıdır. Tipler Tedavi Ateş; kendi başına bir hastalık değildir, altta yatan hastalığın göstergesi olan bir mekanizmadır. Ateşin kendisi yerine altta yatan nedenler bulunmalı ve tedavi edilmelidir. Kaynakça Kategori:Semptomlar