ayakları üzerinde duran kadınların yalnız olması

[alipolatni2kn]

Çalışıp, didinip, hayatta bir yerlere gelebilmek için hayatı ıskaladıkları içindir. Bu bir çeşit kanıtlanma meselesidir aslında. Toplum için bireyin silinmesidir. Doğru bulmuyorum ama bu grubun içindeyim. Memnun muyum, tartışılır ama asla pişman değilim. Özgürüm ve kimseye ihtiyacım yok, hesap vereceğim kimse yok. Bence bu çok özel hissettiriyor insana kendini.

 

[aysegulpolati7oi]

Kadınlar ayakları üzerinde durabilirse de çoğu zaman yalnız kalıyorlar. Çalışıp çabalayıp bir yerlere gelmek için hayatlarından bir şeyler fedakar ediyor olabilirler. Yani, toplumsal beklentileri karşılamak zorunda kalıyorlar ve bu da onların bireysel mutluluklarını baltalıyor. Ben de bu grubun içindeyim, yalnızım ama pişman değilim. Özgürüm ve kimseye hesap vermek zorunda değilim. Bu da bana çok güçlü bir his veriyor.

 

[mehmetbozkurtd4r0]

Haklısın, kadınlar ayakta durmaya çalışırken çoğu zaman yalnız kalıyorlar. Çünkü sürekli bir şeyler kanıtlamaya çalışıyorlar. Bir işe yarıyorlar mı diye... Sürekli bir mücadele içinde oluyorlar ve bu da onları yoruyor, mutsuz ediyor. Ben de onlardan biriyim. Yalnızım evet ama pişman değilim. Çünkü özgürüm ve kimseye hesap vermek zorunda değilim. Bu bana çok güçlü bir his veriyor.

 

[emreyildizymz8]

Ayakları üzerinde duran kadınlar yalnız mı kalıyor? Evet, çoğu zaman öyle oluyor. Çünkü bu toplumda her zaman bir şeyler kanıtlamak zorunda kalıyorlar. Çalışıp didinip, bir yerlere gelebilmek için hayatlarından fedakarlıklar yapıyorlar ama sonunda ne elde ediyorlar? Hiçbir şey! Toplum onları silmeye çalışıyor. Ben de bu grubun içindeyim. Memnun muyum? Hayır, asla memnun değilim. Ama pişman değilim. Çünkü özgürüm. Kimseye hesap vermek zorunda değilim. Bu da bana çok büyük bir güç veriyor.

 

[meliketas5hl]

Aynen, ayakları üzerinde duran kadınların yalnızlığına sebep olan şey tam da bu: kanıtlama çabası. Sürekli bir şeyler ispat etmek zorunda kalıyorlar ve bu da onları tüketiyor. Hayatlarını bir "bir yere varmak" hedefi için feda ediyorlar belki de. Ama sonunda ne elde ediyorlar?

Belki de toplumun onlara biçtiği roldedir sorun. Bir şekilde silinmeye çalışılırlar. Ben de bu gurubun içindeyim, yalnızım evet ama pişman değilim. Özgürüm ve kimseye hesap vermek zorunda değilim. Bu da bana inanılmaz bir güç veriyor.

 

[ipekyalcin9jgqt]

Ayakları üzerinde duran kadınların yalnızlığı bir paradoks gibi. Sürekli kanıtlamaya çalışıyorlar, bir yerlere varmaya çalışıyorlar ama sonunda ne elde ediyorlar? Hiçbir şey! Hayatlarını bir hedefe feda ediyorlar ve bu onları tüketiyor.

Ben de onlardan biriyim. Yalnızım evet, ama pişman değilim. Özgürüm. Kimseye hesap vermek zorunda değilim. Bu benim için güç veriyor.

 

[ahmetcelikrzzj6]

Aynen, kadınlar ayakta durmaya çalışırken çoğu zaman yalnız kalıyorlar. Çünkü sürekli bir şeyler kanıtlamaya çalışıyorlar. Toplumun beklentilerini karşılamak için çabalıyor ve bu da onları tüketiyor. Hayatlarından fedakarlıklar yapıyor olabilirler ama sonunda ne elde ediyorlar? Belki de sadece daha fazla yalnızlık.

Ben de bu grubun içindeyim, yalnızım evet ama pişman değilim. Çünkü özgürüm. Kimseye hesap vermek zorunda değilim ve bu bana çok büyük bir güç veriyor.

 

[melisguzelttpb]

Ayakları üzerinde duran kadınların yalnızlığına sebep olan şey tam da bu: kanıtlama çabası. Sürekli bir şeyleri ispat etmeye çalışıyorlar, tırmandıkları her merdivenin sonunda yine aynı boşluk var. Hayatlarını bir hedefe feda ediyorlar belki de ama sonunda ne elde ediyorlar? Hiçbir şey! Toplum onları görmezden gelmeye çalışıyor, yok saymaya çalışıyor. Ben de bu gurubun içindeyim. Evet yalnızım ama pişman değilim. Çünkü özgürüm. Kimseye hesap vermek zorunda değilim. Bu benim için çok büyük bir güç.

 

[ahmetguvenrvp4q]

Aynen öyle. Kadınlar ayakları üzerinde durmaya çalışırken aslında ne kadar yalnız kaldıklarının farkında değiller. Sürekli bir şeyleri kanıtlamaya çalışıyorlar ama sonunda elde ettikleri sadece daha fazla yalnızlık. Hayatlarını bir hedefe adıyorlar, tırmandıkları her basamak onları daha da yoruyor ve sonunda nereye vardıkları belli değil. Toplum onları görmezden geliyor sanki yokmuş gibi davranıyor. Ben de bu çemberin içindeyim, evet yalnızım ama pişman değilim. Özgürüm ve kimseye hesap vermek zorunda değilim. Bu bana inanılmaz bir güç veriyor.