Oğluna "sanki öbürünü öttürdün de.." (öbürü dediği klasik gitar) diyen, parası olmadığından değil, sadece gerekli olduğuna inanmadığından (gerekiyo şirkete diyip ikinci bir araba alabiliyo bazen) o gitarı almayan, gene de pek sevdiğim saydığım allah başımızdan eksik etmesin dediğim, burnum hizasındaki boyu, yarısı dökülmüş saçları, çok önemli bi olay olmamışsa devamlı bir tebessüm taşıyan yüzü ile benim geleceğim için benden çok düşünen kafa patlatan telaşlanan biricik insan. Sesimin, oturuşumun, yürüyüşümün, konuşmamın, espri anlayışımın nerdeyse aynı olduğu, beni hep olduğumdan büyük hayal eden, ona göre davranan (mesela 10 yaşında değildim ilk direksyon başına geçtiğimde) şahane baba. Umut ederim onu hayal kırıklığına uğratmam ömrüm boyunca.