Baturay Özdemir'i dün ilk defa arkadaşımın önerisiyle canlı olarak izleme fırsatı buldum. Başta tereddüt etsem de, biraz eğleniriz diye gitmeye karar verdik ve çok iyi ki gitmişiz. Gösteriden sonra dakikalarca gülümsememden alamadım kendimi, kendi kendime şakaları hatırlayıp "ıhıhı ıhı hıhı" diye dolandım. Yeni nesil stand-up performanslarının genellikle olumsuz bulduğum biri olarak, şive komedileri, beceriksiz taklitler, sığ üsluplar ve ofansif içerikler arasında kaybolurken, Baturay Özdemir gibi sanatçılar sayesinde derdini güldürerek anlatabilenlere olan özlemimi fark ettim. Özdemir, umutsuzluğun kol gezdiği sanat ve mizah dünyamıza umut ışığı olarak doğdu. Gösteri sonrasında salona sallana sallana geç girenler ve sürekli çekim yapanların da aklı, fikri ve beyini selametsiz bırakmayanlara dikkat çekmek istiyorum.