Mezun oldum, 20 bin lira KYK borcunu ödedim. Yeni bir iş buldum ve İstanbul'a yerleştim; taşınma ve yerleşme masrafları da dahil 30 bin lira harcadım. İşimi devam ettirebilmek için bilgisayar almam gerekti ve bunun için de 20 bin lira daha borçlandım. Evlilik masraflarını saymıyorum bile, borçlar bitmek bilmez hale geldi. Yeni bir ev tuttuk ve eşyalarıyla birlikte 200 bin lirayı gözden çıkardık. Bu durum beni çok yordu, adeta borç bataklığına sürüklendim. Hastaneye gidip ilaç almam gerekti, çünkü bu borçları öderken 25 ay boyunca psikolojik olarak çöktüm. Borçlarımı ödemek için her imkanımı kullandım ve sonunda yurt dışına gitme planlarımı, yüksek lisans hayallerimi bir kenara bırakmak zorunda kaldım.
Türkiye'nin önde gelen yapay zekâcılarından biri olduğumu düşünüyordum, ama ne yazık ki depremler, ailevi sorumluluklar ve devletin zorlayıcı politikaları hayallerimi yıkıp gitti. Devletin "gel yeğenim sana bir askerlik yaptırayım" tavrı beni deliye çevirdi. Deprem mi? Onu atlatırız, gel sen. Psikolojim bozuldu mu? Onu da atlatırız, gel sen. Geçindirdiğim ailem var mı? Onlar aç kalsın, tuvalet temizlemenin daha önemli olduğunu sanan bir sistemden bahsediyoruz. İşim mi var? O zaman çalışarak adam olacaksın, ülkeye döviz kazandıracaksın diyen bir zihniyetle karşı karşıyayız.
Sonunda borçları ödemek için 120 bin lira kredi çektim, ama bu da beni kurtaramadı. Yeniden çöktüm ve kapanış yaptım. Bu sistemde ezilen bizler olduk, çünkü kuralları çiğneyip ayrıcalık talep etmedik, herkesin hakkını savunduk. Ama bu bedeli ödedik, helal etmedik, edemedik. Gitmemeyi seçebilirdim belki, ama diğerlerinin de hakkı olan bu fırsatları bana vermeyenlerin ayrıcalıklarını gördükçe, onların yaptıklarına karşı durmak istedim.
Türkiye'nin önde gelen yapay zekâcılarından biri olduğumu düşünüyordum, ama ne yazık ki depremler, ailevi sorumluluklar ve devletin zorlayıcı politikaları hayallerimi yıkıp gitti. Devletin "gel yeğenim sana bir askerlik yaptırayım" tavrı beni deliye çevirdi. Deprem mi? Onu atlatırız, gel sen. Psikolojim bozuldu mu? Onu da atlatırız, gel sen. Geçindirdiğim ailem var mı? Onlar aç kalsın, tuvalet temizlemenin daha önemli olduğunu sanan bir sistemden bahsediyoruz. İşim mi var? O zaman çalışarak adam olacaksın, ülkeye döviz kazandıracaksın diyen bir zihniyetle karşı karşıyayız.
Sonunda borçları ödemek için 120 bin lira kredi çektim, ama bu da beni kurtaramadı. Yeniden çöktüm ve kapanış yaptım. Bu sistemde ezilen bizler olduk, çünkü kuralları çiğneyip ayrıcalık talep etmedik, herkesin hakkını savunduk. Ama bu bedeli ödedik, helal etmedik, edemedik. Gitmemeyi seçebilirdim belki, ama diğerlerinin de hakkı olan bu fırsatları bana vermeyenlerin ayrıcalıklarını gördükçe, onların yaptıklarına karşı durmak istedim.