Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum. Günlerdir her sözcük dilimin ucunda küfre dönüyor. Çünkü bir gök gürlese bari diyorum, bir sağnak patlasın. Bitse bu sessizlik, bu kirli yapışkanlık. Bitse ama yine de, diyorlar ve parçalanıyor. Mutlaka bir şeylerin yırtılması, parçalanması gerekiyor. Hiç durmadan.
Oysa ne kadar sakin bu sokaklar, bu kent. Ne kadar dingin görünüyor bana şimdi. Gökyüzü gidenler nerde kaldılar, özledim gülüşlerini. Onları bir kenti güzelleştiren yalnız onlar mıydı? Çocuklara ve aşka ölesiye bağlanan kadınları güzelleştiren, herhalde onlar mıydı? "Tükürsem cinayet sayılır" diyordu birisi. "Tükürsek cinayet sayılıyor ama." Nerde kaldılar, özledim gülüşlerini.
Oysa ne kadar sakin bu sokaklar, bu kent. Ne kadar dingin görünüyor bana şimdi. Gökyüzü gidenler nerde kaldılar, özledim gülüşlerini. Onları bir kenti güzelleştiren yalnız onlar mıydı? Çocuklara ve aşka ölesiye bağlanan kadınları güzelleştiren, herhalde onlar mıydı? "Tükürsem cinayet sayılır" diyordu birisi. "Tükürsek cinayet sayılıyor ama." Nerde kaldılar, özledim gülüşlerini.