Bernard Waldman

[bullvar_katip]

Bernard Waldman (12 Ekim 1913 - 1 Kasım 1986), II. Dünya Savaşı sırasında Hiroşima atom bombası görevinde atılan ilk bombanın patlamasını gözlemleyen ve görevde kameraman olarak görev yapan Amerikalı bir fizikçidir. New York Üniversitesi mezunu olan Waldman, 1938'de Notre Dame Üniversitesi öğretim üyesi bünyesine dâhil oldu. II. Dünya Savaşı sırasında Birleşik Devletler Donanması'nda mühendis olarak görev yaptı. Trinity nükleer testi için patlama ölçümleri yapan bir gruba başkanlık etti ve Alberta Projesi beraberinde Tinian'da görev yaptı. Savaştan sonra Notre Dame'a döndü. 1960'tan 1964'e kadar Ortabatı Üniversiteleri Araştırma Derneği Laboratuvarı'nın müdürü, 1967'den 1979'a kadar Notre Dame Fen Fakültesi'nin dekanı ve 1979'dan 1983'e kadar Ulusal Süperiletken Siklotron Laboratuvarı'nda müdür yardımcısı olarak çalıştı. Hayatı İlk yılları ve eğitimi Bernard Waldman, 12 Ekim 1913'te New York'ta doğdu. Lisans ve doktora derecesini New York Üniversitesi'nden aldı. "Bor'un Protonlar Tarafından Parçalanmasındaki Rezonans Süreçleri" başlıklı tezi, Physical Review'da yayımlanan bir makalenin temelini oluşturdu. Yaptığı araştırma, J. Robert Oppenheimer ve Robert Serber'in tahminlerini destekledi. Kariyeri 1938'den itibaren Notre Dame Üniversitesi'nde araştırma görevlisi olarak görev yapmaya başladı ve 1941'de yardımcı doçent oldu. II. Dünya Savaşı sırasında Birleşik Devletler Donanması'nda mühendis olarak görev yaptı ve Birleşik Devletler'deki deniz üslerinin inşasında yer aldı. 1943 yılında Notre Dame'den izin alarak Manhattan Projesi'ne bağlı Los Alamos Laboratuvarı'nda Oppenheimer ve Serber ile birlikte çalıştı. Norman F. Ramsey'in "tasarım ve teslimatın entegrasyonu"ndan sorumlu mühimmat bölümünün bir parçası olan E-7 grubuna görevlendirildi. Görevi, sahte bombalar içeren testlerin hazırlanması ve kontrol edilmesiydi. [[Dosya:Agnew_on_Tinian.jpg|küçükresim| Waldman (sağ alt) Harold Agnew (sol üst), Luis W. Alvarez (sağ üst) ve Lawrence H. Johnston (sol alt) ile birlikte Tinian'da.]] Temmuz 1945'te yapılan Trinity nükleer testi için Grup TR-6'nın (Hava Ölçümleri) başkanıydı. Patlamanın tesirini ölçmek için paraşütle düşen mikrofonlar geliştirdi. Daha sonra, Alberta Projesi'nde görev yapmaya başladı ve Manhattan Projesi'nde kullanılacak nükleer silahları test etmek için hazırlanan tesisleri denetledi. Görevin devamında gözlem uçağında kamera operatörü olarak Hiroşima atom bombardımanına katıldı. Patlamayı kaydetmek altı saniyelik metraja sahip Fastax film kamerası teçhizatına sahipti, fakat kamera deklanşörünü açmayı unuttu ve hiçbir görüntü kaydedilmedi. Sonraki yılları Savaş bittikten sonra Notre Dame'a döndü. Burada döteryum ve berilyumun fotodisintegrasyonunu araştırmaya devam etti. 1949'da dünyanın ikinci en güçlü X-ışını kaynağı olan 3 milyon voltluk bir parçacık hızlandırıcısının kısa süreli sorumlusuydu. 1960'ta Ortabatı Üniversiteleri Araştırma Derneği (MURP) Laboratuvarı'nın müdürü olmak için Notre Dame'den izin belgesi aldı. 50 MeV hızlandırıcı ile sorunları çözmeye başladı. Sorunlar çözüldü, ancak Federal Hükûmet, MURP'nin faaliyetlerini finanse etmeyi reddetti ve Waldman 1964 yılında Notre Dame'a döndü. Waldman, 1967'de Notre Dame Fen Fakültesi'nin dekanlığına atandı. Dekanlık görevini Ağustos 1979'a kadar sürdü. 1983 yılına kadar Michigan Eyalet Üniversitesi'ne bağlı Ulusal Süperiletken Siklotron Laboratuvarı'nın müdür yardımcısı görev yaptı. Ölümü 1 Kasım 1986'da kanser tedavisi gördüğü Sanford, Kuzey Carolina'da bir hastanede öldü. Notre Dame Üniversitesi kampüsündeki Sacred Heart Bazilikası'nda bir cenaze töreni düzenlendi ve Cedar Grove Mezarlığı'na defnedildi. Hazırladığı makaleler Notre Dame Üniversitesi Arşivleri'ndedir. Kaynakça Özel Genel Kategori:Amerikan Fizik Topluluğu üyeleri Kategori:New York Üniversitesinde öğrenim görenler Kategori:New York doğumlu bilim insanları Kategori:Manhattan Projesi kişileri Kategori:Los Alamos Ulusal Laboratuvarı kişileri Kategori:20. yüzyıl Amerikalı fizikçileri Kategori:1986 yılında ölenler Kategori:1913 doğumlular