Beşiktaşlı olmamın en büyük sebebi, en şahane boğaz semti olan Beylerbeyi'nde doğup büyümüş olmam. Beylerbeyi'nde oturup da, zaten başka bir takımı tutmak düşünülemezdi. (Tabii ki bu yargı günümüz için geçerli değil.) Maç günleri bir ayin, bir ritüel, bir seremoni havasında olurdu. Siyahıyla beyazıyla tertemiz formalar üzerimizde, harçlıklarımızdan artırdığımız paralarla yaptırdığımız mütevazi bayrak gururla elimizde İnönü'nün yolu tutulurdu, tabii ki Üsküdar sahilinden kalkan teknelerle doğru Dolmabahçe'ye. İnanın maçı kazanıp kaybetmemiz önemli değildi. Beşiktaş maçına gitmek, Beşiktaşlı tutmak, Beşiktaşlı olmak farklı bir şeydi bizim için. O zamanlar bunu fazla anlayamıyordum ama bugün farkındayım. Ve hep kendime diyorum ki, iyi ki Beylerbeyi'nde doğup büyümüşüm de Beşiktaşlı olmuşum.