İnsanların çoğu gerçekten kötü değildir. Evet, habis, sadist, yıkıcı insanlar var, ama sık rastlanmaz. Genellikle kötü dediğimiz insanlar, hayatımızdan çıkmış, terk etmiş veya bizi terk eden, bizi üzen insanlar. Bize bir şeyler yapıyorlar, arzularını, prensiplerini, tutkularını takip ediyorlar ve bazen bu bize zarar veriyor. Aslında kendileri oluyorlar sadece, o an kendileri olmaları bizi üzüyor. Bir zamanlar ise kendileri olmaları bizi mutlu ediyordu. Hiçbir şüphe yok ki hayatımızda ne işleri olacaktı. Bizleri mutlu ederken iyi olmadıkları gibi, mutsuz ederken de kötü değiller. Bu sadece perspektif. Kendi hikayemizin dramaları. "Kötü" dediğimiz perspektifle bakarsak, belki de biz kötü olabiliriz. Kim bilir?