Sömürge Hindistanı, Britanya Hindistanı, Britanya Rajı ya da Hindistan İmparatorluğu (İngilizce British Raj - rāj; Hintçe dilinde tam olarak "saltanat/hükümdarlık" anlamına gelmektedir.) 1858'den 1947'ye kadar Birleşik Krallık'ın Hindistan kolonisinin adıdır. Bu dönem ayrıca dominyon periyodu olarak da adlandırılmıştır. İngiltere kontrolündeki bölge güncel kullanımda Hindistan (India) adıyla bugünkü Hindistan, Pakistan Bangladeş ve Myanmar ülkelerini kapsıyordu. Yöneticisi İngiliz Kraliyet ailesi idi. Başkenti Kalküta (1858-1912) ve Yeni Delhi (1912-1947) olmuştu. Hindistan olarak,1945’te San Fransisco’da II. Dünya Savaşı’nın ardından oluşturulan Birleşmiş Milletler'in kurucu üyesi olmuştur. Resmi dili olan Hindustanî ile Hindu dili aynı diller değildir. Hindustanî bir Hindu-Urdu dilidir. Para birimi olarak "British Indian Rupee" (Britanya Hint Rupisi) kullanılırdı. İlk başta Doğu Hindistan Ticaret şirketi bölgede faaliyet gösteriyordu. İngilizler ve Hollandalılar bölgede hakim ticaret güçleriydiler. Babür İmparatorluğunun yıkılmasıyla İngilizler Hindistan'ı ele geçirdiler ve 1947'ye kadar üstünlüklerini kabul ettirdiler. Britanya Rajı'nın hükûmet sistemi, 1857 tarihli Sepoy askerlerinin isyanının ardından 1858'de, Doğu Hindistan Şirketi yönetiminin Viktorya adına Britanya İmparatorluğu'na devredilmesinden sonra oluşturuldu. (İngiltere kraliçesi, 1876’da kendisini Hindistan İmparatoriçesi olarak duyurdu ve bu durum 'Hindistan Birliği' (daha sonradan Hindistan) ve 'Pakistan Dominyonluğu' (sonradan doğu kısmı bugünkü Bangladeş haline gelecek olan Pakistan) olarak iki ayrı devletin bağımsızlıklarını ilan ettikleri 1947'ye kadar sürdü. Raj yönetiminin başladığı 1858’de Aşağı Burma, Britanya Rajı'na bağlıydı. 1886’da Yukarı Burma da Raj yönetimine ilhak edildi. Burma, 1937’ye kadar bir vilayet olarak yönetilerek 1948’de bağımsızlığını elde etti. Ayrıca bakınız Bağımsızlık Günü (Hindistan) Kaynakça