Bud Bagsak Muharebesi, Filipin-Amerikan Savaşı'nın Moro İsyanı safhasında 11 Haziran ve 15 Haziran 1913 tarihleri arasında gerçekleşen bir muharebedir. Bölgeyi savunan Moro savaşçıları Sulu, Jolo adasındaki Bagsak Dağı'nın tepesinde tahkim kurmuşlardı. Saldıran Amerikalılar General John 'Black Jack' Pershing tarafından yönetiliyordu. Buradaki Morolar, liderleri Datu Amil de dahil olmak üzere tamamen ortadan kaldırıldı. Arka plan [[Dosya
atu_Amil_with_Captain_W.O._Reed.jpg|sağ|küçükresim| Datu Amil (solda oturan), Amerikan Moro Seferleri sırasında ABD 6. Süvari Alayı'ndan Yüzbaşı WO Reed ile tartışan Tausug'ların etkili lideri. Amil daha sonra Amerikalılar tarafından öldürüldü ve bu da Sulu Sultanlığı'nın egemenliğinin sonunun başlangıcı oldu; Amerikalılar bu muharebenin sonunda bölgeleri Amerikan egemenliği altına girdiğinden Sultanlığın gücünü ortadan kaldırdı. 1915'de "Carpenter Antlaşması" ile Sulu Sultanı egemenlik hakkı yanında tüm siyasi haklarını da kaybetti ve ABD'nin her yönden hakimiyetine girdi.1917'de ise Sultanlık tamamen dağıldı ve sona erdi.]] Mart 1913'te Datu Amil ve 1.500 savaşçı, Sulu Sultanı ve Amerikalılarla müttefik olan diğer Morolar ile silahlarını teslim etme yönünde müzakere etti. İki ay sonra, Lati Ward bölgesindeki 6.000-10.000 kişilik tüm halkıyla Bud Bagsak'a çekildikten sonra Amerikalılara "gelip savaşmalarını" söyledi. Moroların Bud Bagsak'a sadece hükümet birlikleri tarafından kışkırtıldıklarında kaçtıklarını fark eden General John J. Pershing, kadın ve çocukların dağdaki cottalardan (derin hendeklerle çevrili müstahkem toprak kaleler ve düşmanlarını kazığa oturtmak için bambu miller içeren kamufle edilmiş çukurlar) ineceklerini umarak birlikleri adadaki garnizonlarında tutma politikası geliştirdi: Aynı zamanda Pershing kuvvetlerini Bud Bagsak'tan üç buçuk mil uzaklıktaki Bun Bun sahil kasabasına gizlice indirdi. Pershing'in kuvvetleri Basilan ve Siasi'den gelen 51. ve 52. Moro Milis Bölükleri ile Jolo'dan gelen Filipin Milisleri ve 8. Süvari Alayı'ndan gelen elli askerden oluşuyordu. Kuzeybatıda Languasan adlı bir tepede açık olan at nalı şeklindeki volkanik krater, yüksekliği 1.440 ila 1.900 fit arasında değişen beş cotta (kale) olan: Bunga, Bagsak, Puhagan, Matunkup ve Puyacabao da toplanan Moro kuvvetleri tarafından korunuyordu. Muharebe Pershing, Languasan'ı topçuları için bir yer olarak ve herhangi bir kaçışı engellemek için ilk hedefi yaptı ve Binbaşı George C. Shaw'u 8. Piyade M Bölüğü ve 40. Filipin İzci Bölüğü (Milisleri) ile birlikte gönderdi. Pershing ayrıca Yüzbaşı gönderdi. George Charlton ve 51. Morosu, Yüzbaşı iken Matunkup'a saldıracak. Taylor Nichols'un Filipin Milisleri Puyacabao'ya saldırdı. 12: 20'de Matunkup Amerika'nın eline geçti ve buradan 2. Teğmen Louis Mosher Onur Madalyası kazanacaktır .Puyacabao 12:30'da ABD askerlerinin eline geçti. Böylece, muharebenin ilk günü olan 11 Haziran günü sona erdi. 12 Haziran sabahı erken saatlerde, Amerikan topçuları Puhagan'daki Moroları ateş altına aldı, ABD'li keskin nişancı birlikleri şehrin iç kısmına ateş ederek Datu Amil'i öldürdü. Pershing daha sonra Yüzbaşı Patrick Moylan'a, 24. ve 31. Milis birlikleri ile Bunga'ya saldırması yönünde emir verdi ve saat 13:30'da burası ele geçirildi.Pershing, ve Pershing'i 14 Haziran'da topçularını, birlikleri toparlamaya ve güneyden saldırmaya ikna eden James Lawton Collins ve on kişilik eşlikçi kuvvet Bağsak'ta keşif yaptı. ABD saldırısı, 15 Haziran Pazar sabahı sisinde, dağ obüsleri ve Charlton'dan Moro milislerinin sabah 9'da ilerlemesiyle başladı. Saldırı durduğunda, Pershing cephenin ön saflarında diğer Amerikan subaylarına katılarak bir Moro karşı saldırısını durdurmaya yardım etti.Cotta'ya yapılan son saldırı saat 17.00'de oldu ve üç buçuk saat sonra Bagsak ele geçirildi. Sonrası General Pershing karısına yazdığı bir mektupta şöyle diyordu: "Çatışmalar şimdiye kadar gördüklerimin en şiddetlisiydi. Onlar (Morolar) kesinlikle korkusuzlar ve bir kez savaşa girdiklerinde ölümü sadece sıradan bir olay olarak görüyorlar." Bu muharebe sonrasında ABD Moro bölgelerine tamamen hakim oldu ve Sulu Sultanı'nı kendi hazırladığı Carpenter Antlaşmasını kabul etmeye zorladı. Netice olarak Sulu Sultanı sadece bölgedeki Suluların dini lideri olarak kalmış ve bütün siyasi gücü ABD'ye devretmiş, Sulu Sultanlığı ortadan kalkmış oldu. Ayrıca bakınız Birinci Bud Dajo Muharebesi Kaynakça Dış bağlantılar The New York Times (8 Mart 1914) "FİLİPİN ONUR ROLÜ. Subay ve Altı Askere Alınmış Adamın Liyakat Sertifikası Alması Muhtemeldir" İspanyol-Amerikan ve Filipin-Amerikan Savaşlarında "Bud Bagsak (Filipinler), Savaş", Jerry Keenan, ed. (ABC-CLIO, 2001) pp52–53 Kategori:1913'te çatışmalar Kategori:Amerika Birleşik Devletleri'nin muharebeleri Kategori:Filipinler tarihi Kategori:Moro İsyanı
atu_Amil_with_Captain_W.O._Reed.jpg|sağ|küçükresim| Datu Amil (solda oturan), Amerikan Moro Seferleri sırasında ABD 6. Süvari Alayı'ndan Yüzbaşı WO Reed ile tartışan Tausug'ların etkili lideri. Amil daha sonra Amerikalılar tarafından öldürüldü ve bu da Sulu Sultanlığı'nın egemenliğinin sonunun başlangıcı oldu; Amerikalılar bu muharebenin sonunda bölgeleri Amerikan egemenliği altına girdiğinden Sultanlığın gücünü ortadan kaldırdı. 1915'de "Carpenter Antlaşması" ile Sulu Sultanı egemenlik hakkı yanında tüm siyasi haklarını da kaybetti ve ABD'nin her yönden hakimiyetine girdi.1917'de ise Sultanlık tamamen dağıldı ve sona erdi.]] Mart 1913'te Datu Amil ve 1.500 savaşçı, Sulu Sultanı ve Amerikalılarla müttefik olan diğer Morolar ile silahlarını teslim etme yönünde müzakere etti. İki ay sonra, Lati Ward bölgesindeki 6.000-10.000 kişilik tüm halkıyla Bud Bagsak'a çekildikten sonra Amerikalılara "gelip savaşmalarını" söyledi. Moroların Bud Bagsak'a sadece hükümet birlikleri tarafından kışkırtıldıklarında kaçtıklarını fark eden General John J. Pershing, kadın ve çocukların dağdaki cottalardan (derin hendeklerle çevrili müstahkem toprak kaleler ve düşmanlarını kazığa oturtmak için bambu miller içeren kamufle edilmiş çukurlar) ineceklerini umarak birlikleri adadaki garnizonlarında tutma politikası geliştirdi: Aynı zamanda Pershing kuvvetlerini Bud Bagsak'tan üç buçuk mil uzaklıktaki Bun Bun sahil kasabasına gizlice indirdi. Pershing'in kuvvetleri Basilan ve Siasi'den gelen 51. ve 52. Moro Milis Bölükleri ile Jolo'dan gelen Filipin Milisleri ve 8. Süvari Alayı'ndan gelen elli askerden oluşuyordu. Kuzeybatıda Languasan adlı bir tepede açık olan at nalı şeklindeki volkanik krater, yüksekliği 1.440 ila 1.900 fit arasında değişen beş cotta (kale) olan: Bunga, Bagsak, Puhagan, Matunkup ve Puyacabao da toplanan Moro kuvvetleri tarafından korunuyordu. Muharebe Pershing, Languasan'ı topçuları için bir yer olarak ve herhangi bir kaçışı engellemek için ilk hedefi yaptı ve Binbaşı George C. Shaw'u 8. Piyade M Bölüğü ve 40. Filipin İzci Bölüğü (Milisleri) ile birlikte gönderdi. Pershing ayrıca Yüzbaşı gönderdi. George Charlton ve 51. Morosu, Yüzbaşı iken Matunkup'a saldıracak. Taylor Nichols'un Filipin Milisleri Puyacabao'ya saldırdı. 12: 20'de Matunkup Amerika'nın eline geçti ve buradan 2. Teğmen Louis Mosher Onur Madalyası kazanacaktır .Puyacabao 12:30'da ABD askerlerinin eline geçti. Böylece, muharebenin ilk günü olan 11 Haziran günü sona erdi. 12 Haziran sabahı erken saatlerde, Amerikan topçuları Puhagan'daki Moroları ateş altına aldı, ABD'li keskin nişancı birlikleri şehrin iç kısmına ateş ederek Datu Amil'i öldürdü. Pershing daha sonra Yüzbaşı Patrick Moylan'a, 24. ve 31. Milis birlikleri ile Bunga'ya saldırması yönünde emir verdi ve saat 13:30'da burası ele geçirildi.Pershing, ve Pershing'i 14 Haziran'da topçularını, birlikleri toparlamaya ve güneyden saldırmaya ikna eden James Lawton Collins ve on kişilik eşlikçi kuvvet Bağsak'ta keşif yaptı. ABD saldırısı, 15 Haziran Pazar sabahı sisinde, dağ obüsleri ve Charlton'dan Moro milislerinin sabah 9'da ilerlemesiyle başladı. Saldırı durduğunda, Pershing cephenin ön saflarında diğer Amerikan subaylarına katılarak bir Moro karşı saldırısını durdurmaya yardım etti.Cotta'ya yapılan son saldırı saat 17.00'de oldu ve üç buçuk saat sonra Bagsak ele geçirildi. Sonrası General Pershing karısına yazdığı bir mektupta şöyle diyordu: "Çatışmalar şimdiye kadar gördüklerimin en şiddetlisiydi. Onlar (Morolar) kesinlikle korkusuzlar ve bir kez savaşa girdiklerinde ölümü sadece sıradan bir olay olarak görüyorlar." Bu muharebe sonrasında ABD Moro bölgelerine tamamen hakim oldu ve Sulu Sultanı'nı kendi hazırladığı Carpenter Antlaşmasını kabul etmeye zorladı. Netice olarak Sulu Sultanı sadece bölgedeki Suluların dini lideri olarak kalmış ve bütün siyasi gücü ABD'ye devretmiş, Sulu Sultanlığı ortadan kalkmış oldu. Ayrıca bakınız Birinci Bud Dajo Muharebesi Kaynakça Dış bağlantılar The New York Times (8 Mart 1914) "FİLİPİN ONUR ROLÜ. Subay ve Altı Askere Alınmış Adamın Liyakat Sertifikası Alması Muhtemeldir" İspanyol-Amerikan ve Filipin-Amerikan Savaşlarında "Bud Bagsak (Filipinler), Savaş", Jerry Keenan, ed. (ABC-CLIO, 2001) pp52–53 Kategori:1913'te çatışmalar Kategori:Amerika Birleşik Devletleri'nin muharebeleri Kategori:Filipinler tarihi Kategori:Moro İsyanı