Büyük Doğu Asya Konferansı

[bullvar_katip]

Büyük Doğu Asya Konferansı (大東亞會議 Dai Tōa Kaigi), Japonya İmparatorluğu'nun Büyük Doğu Asya Ortak Refah Alanının çeşitli bileşen üyelerinden önde gelen politikacılara ev sahipliği yaptığı 5 - 6 Kasım 1943 tarihleri ​​arasında Tokyo'da düzenlenen uluslararası bir zirveydi. Etkinlik Tokyo Konferansı olarak da anıldı. Konferans, birkaç önemli konuyu ele aldı, ancak en başından beri; Japonya'nın Pan-Asyacılık ideolojisine olan bağlılıklarını ve Asya'nın Batı emperyalizminden kurtarıcısı olarak rollerine vurgu yaparak Avrupa'ya karşı bir propaganda gösterisi tasarlandılar. Katılımcılar küçükresim|Büyük Doğu Asya Konferansı'ndan liderler ve delegasyonlar (İmparatorluk Evi önünde çekilen fotoğraf) küçükresim|Subhas Chandra Bose bir konuşma yapıyor küçükresim|Parlamento binasının cephesinin ve konferansa katılan ülkelerin bayraklarıyla süslenmiş podyumun kalabalıktan görünümü Hideki Tōjō, Japonya İmparatorluğu Başbakanı Zhang Jinghui, Mançukuo/Mançurya Başbakanı Wang Jingwei, Wang Jingwei rejimi - Çin Cumhuriyeti (Nanjing) Başkanı Ba Maw, Devlet Başkanı ve Burma Eyaleti Başbakanı Subhas Chandra Bose, Azad Hint - Özgür Hindistan Geçici Hükûmeti Devlet Başkanı Jose P. Laurel, İkinci Filipin Cumhuriyeti - Filipinler Cumhuriyeti Başkanı Wan Waithayakon, Prens ve Elçi, İkinci Dünya Savaşı'nda Tayland; Japonya ile askeri ittifakta(1941–1945) - Tayland Krallığı Kesin konuşmak gerekirse, Subhas Chandra Bose, Hindistan bir İngiliz kolonisi olduğu için yalnızca bir "gözlemci" olarak oradaydı. Ayrıca Tayland Krallığı, Tayland'ın Japon egemenliğinde bir ülke olmadığını vurgulamak için başbakan Plaek Phibunsongkhram'ın yerine Prens Wan Waithayakon'u gönderdi. Ayrıca Bangkok'u terk etmesi durumunda devrilebileceğinden endişeleniyordu. Tōjō onları Batı'nın "maddi uygarlığı"nın aksine Asya'nın "manevi özünü" öven bir konuşmayla karşıladı. Toplantıları, dayanışmanın övülmesi ve Batı emperyalizminin kınanmasıyla karakterize edildi, ancak ne ekonomik kalkınma ne de entegrasyon için pratik planlar yoktu. Kore 1910'da Japonya'ya ilhak edildiğinden, konferansa resmi bir Koreli delegasyon yoktu, ancak tarihçi Choe Nam-seon, romancı Yi Kwang-su ve çocuk yazarı Ma Haesong gibi bir dizi önde gelen Koreli entelektüel katıldı. Japonya'yı öven konuşmalar yapmak ve Kore'yi sömürgeleştirdikleri için Japonlara teşekkürlerini sunmak için Japon heyetinin bir parçası olarak konferans. Bu konuşmaların amacı, diğer Asya halklarına Japonların egemen olduğu Büyük Doğu Asya Ortak refah Alanındaki gelecekleri hakkında güvence vermekti. Choe ve Yi'nin bir zamanlar Japon yönetimine şiddetle karşı çıkan Koreli bağımsızlık aktivistleri olmaları gerçeği, Japon emperyalizminin boyun eğdirilen halklar için çok faydalı olduğunu gösterdiğinden, konferanstaki varlıklarını Japon hükûmeti için bir propaganda darbesi haline getirdi. Japonya'ya, bir zamanlar Japonlara karşı olanlar bile şimdi kendi yollarının hatalarını görmüşlerdi. Orada bulunan Koreliler ayrıca "Batı şeytanlarına" karşı tutkuyla konuştular, onları "Asya medeniyetinin şimdiye kadar var olan en ölümcül düşmanları" olarak nitelendirdiler ve Japonya'yı onlara karşı koymadaki rolünden dolayı övdüler. Kaynakça Kategori:1943 konferansları Kategori:II. Dünya Savaşı konferansları Kategori:1943'te uluslararası ilişkiler Kategori:1943'te Asya