Yollar düşledim, derin yollarda yürürken. Yollar gül sesleridir, beni yazın içine çağıran. Gitsem mi? Veya daha erken mi, akşamın kovanında anılar oğul verirken? Senin gittiğin yollar bana dolanan yollardır. Solduğum bir büyük orman, acılarım, geçmişten bir gürgen gibi. Ve derin bulut sözleriyle yazlar kalbime girerken. Ah bellek, acı bellek! Hem arısın sen, hem kim bilir hangi gülden kalma bir diken? Ve ne uzun bir büyüsün, yaz! Gurbetler senin ülken, yalnızlıklar da öyle. Yollar düşledim, derin yollarda yürürken.