1933’te gerçekleştirilen üniversite reformu Türkiye’de birçok bölümün temelini oluşturmaktadır. 1934’te İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesine bağlı olarak kurulan İktisat ve İçtimaiyat Enstitüsünde yürütülen çalışmalar neticesinde Sosyal Siyaset/Politika alanına ilişkin ilk akademik oluşumlara rastlanmaktadır. 1936’da İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden ayrıştırılan ve İktisat Fakültesi’ne bağlanan İktisat ve İçtimaiyat Enstitüsü, bir süre sonra İktisat ve İçtimaiyat Enstitüleri olmak üzere olarak ikiye ayrılmıştır. İçtimaiyat Enstitüsü kendi içinde içtimaiyat (sosyoloji) ve içtimai siyaset olarak iki disiplinde örgütlenmiştir. İçtimai Siyaset disiplini günümüz Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümlerinin temelini oluşturmaktadır. Bölümün kuruluşu İstanbul Üniversitesinde ikinci dünya savaşı döneminde görev yapan Gerhard Kessler’e dayanır. İstanbul Üniversitesinde Sabahattin Zaim'in, Ankara Üniversitesinde Cahit Talas'ın, Gazi Üniversitesinde Kamil Turan'ın katkılarıyla ekoller oluşmaya başlamıştır. YÖK’ün kuruluşu ile birlikte bölümün ismi Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü olarak son halini almıştır. Bölümün bu ismi almasında Sabahattin Zaim, Nusret Ekin ve Toker Dereli'nin önemli katkıları bulunur. 2023'te 30’un üzerinde farklı üniversitede Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü bulunmaktadır. Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri, farklı üniversitelerde farklı isimlerle anılsa da aşağıdaki konulara odaklanır: - Çalışma Ekonomisi - Endüstri İlişkileri - Sosyal Politika - İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku - İnsan Kaynakları Yönetimi - Çalışma Psikolojisi - Çalışma Sosyolojisi Çalışma Ekonomisi; işgücü piyasasının nasıl işlediğini anlamaya çalışan disiplindir. Burada neoklasik veya kurumsal çalışma ekonomisi konuları incelenir. Bu kapsamda, işgücü arzı ve talebi, istihdamın oluşumu, işsizlik, ücret, sendikaların işgücüne etkisi, işgücü verimliliği ile gelir ve servet dağılımı konuları bu anabilim dalı kapsamında incelenir. Uluslararası düzeyde daha iktisadi ve ekonometrik yaklaşımlara sahip olsa da Türkiye'deki çalışma ekonomisi disiplininde sosyal politikanın ağırlığı fazladır. Endüstri İlişkileri; işçi, işveren ve devlet arasında çalışma hayatından kaynaklanan ilişki zincirlerini kurumsal olarak inceleyen disiplindir. Bu kapsamda sendika ve konfederasyonlar, toplu iş sözleşmeleri, grev ve lokavtlar ile bunların etkileri incelenir. Endüstri ilişkileri kolektif çalışma hayatının sorunlarına odaklanır. Sosyal Politika; refahın oluşumu ve dağılımı ile ilgili alınan tedbirler ve edilen müdahaleleri kapsar. Yoksullukla mücadele en temel konusudur. Bunun yanında toplumun her kesiminin refahının optimizasyonu için akademik çalışmalar yürütülür. Dezavantajlı grupların entegrasyonu da genellikle bu kapsam içinde değerlendirilir. Sosyal politika, sosyal yardım ve hizmetleri de içinde alan şemsiye bir kavramdır. Bölümde doçentlik unvanları "sosyal politika" temasında alınır. İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku; Çalışma hayatının normatif kısmını inceler. 4857 sayılı İş Kanunu bireysel iş hukuku kurallarını içerirken 6356 sayılı kanun sendikalar ve toplu iş hukuku kurallarını düzenler. Bunun yanında 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası kanunu toplumun tüm kesiminin sosyal güvenliğine ilişkin normları içerir. 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu da önemli kaynaklar arasındadır. İnsan Kaynakları Yönetimi; Üretim faktörü olarak emek gücünden verimli şekilde faydalanılması için gerekli stratejileri oluşturan disiplindir. Ergonomi, optimal verimlilik, etkili ücret yönetimi, stratejik insan kaynakları planlaması gibi birçok konu üzerine çalışmalar yürütülür. İnsan kaynakları işe alımdan işten çıkarılmaya kadar olan süreçleri ayrı ayrı inceleyerek çalışma hayatının hem işveren hem de çalışanlar için düzenlenmesine katkıda bulunur. Çalışma Psikolojisi; Çalışma hayatında meydana gelebilecek bireysel veya örgütsel psikolojik sorunların tamamı ile ilgilenir. Çoğunlukla İnsan Kaynakları Yönetimi Anabilim dalı ile ortak çalışmalar yürütür. Çalışma Sosyolojisi; sanayi devrimi ile birlikte meydana gelmiş toplumsal dönüşümün çalışma hayatı bakımından derinlemesine incelendiği alanı temsil eder. Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri alanının tarihsel süreçleri ve günümüz toplumsal yansımalarını sosyolojik açıdan inceleyen disiplindir. Çoğunlukla Endüstri İlişkileri Anabilim dalı ile ortak çalışmalar yürütülür. Türkiye genelinde lisans, yüksek lisans ve doktora çalışmaları ile en tanınan bölümlerinden biridir. Kaynak: Sakarya Üniversitesi Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü resmi internet sitesi:
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
