"İlk Aşkın Acısı"
Kaçıncı kez kaybettim, saymayı bıraktım. İlk aşkımın acısı dinmek bilmiyor. Her şarkıda, her filmde, her hikayede onun izleri var. Nasıl unuturum, nasıl devam ederim bilmiyorum. Her neye dokunsam, bir parça kalbimi bırakıyorum geride.
Bu acı neden dinmek bilmiyor? Neden her şey beni ona götürüyor? Kaçsam da kurtulamadım bu ezik kalp sendromundan. Bir anlık mutluluklar, boş umutlar veriyorlar bana. Sonra yine aynı yer, yine aynı acılar.
Neden hep aynı hataya düşüyorum? Neden bir türlü öğrenemiyorum? Belki de öğrenmem gerekiyor, belki de bu acıyla yaşamayı öğrenmeliyim. Her ne kadar zor olsa da, her ne kadar acı verici olsa da, bu ilk aşkın izleri silinmeyecek gibi görünüyor.
Kaçıncı kez yitirdim saymadım ama bir şeyler eksik kalıyor her defasında. Bir parça kalbim, bir parça ruhum onda kaldı belki de. Nasıl doldururum bu boşluğu, nasıl devam ederim bilmiyorum. Belki de cevapları aramaktan vazgeçmeliyim, belki de zaman her şeyi halledecek.
İlk aşkın acısı dinmek bilmiyor işte. Bir şarkıda, bir nefeste, bir anıda canlanıyor her şey. Kaçsam da kurtaramadım kendimi bu ezik kalp sendromundan. Acaba o da aynı şeyleri mı yaşıyor? Acaba o da benim kadar acı çekiyor mu?
Belki de cevapları aramaktan vazgeçmeliyim. Belki de zaman her şeyi halledecek ve bu acıyla yaşamayı öğreneceğim. İlk aşkın izleri silinmesin diyorum, belki de bir gün o da anlar bu acıyı. Kaçıncı kez yitirdim saymadım ama bir şeyler değişti bende, bir parça kalbim onda kaldı.
Kaçıncı kez kaybettim, saymayı bıraktım. İlk aşkımın acısı dinmek bilmiyor. Her şarkıda, her filmde, her hikayede onun izleri var. Nasıl unuturum, nasıl devam ederim bilmiyorum. Her neye dokunsam, bir parça kalbimi bırakıyorum geride.
Bu acı neden dinmek bilmiyor? Neden her şey beni ona götürüyor? Kaçsam da kurtulamadım bu ezik kalp sendromundan. Bir anlık mutluluklar, boş umutlar veriyorlar bana. Sonra yine aynı yer, yine aynı acılar.
Neden hep aynı hataya düşüyorum? Neden bir türlü öğrenemiyorum? Belki de öğrenmem gerekiyor, belki de bu acıyla yaşamayı öğrenmeliyim. Her ne kadar zor olsa da, her ne kadar acı verici olsa da, bu ilk aşkın izleri silinmeyecek gibi görünüyor.
Kaçıncı kez yitirdim saymadım ama bir şeyler eksik kalıyor her defasında. Bir parça kalbim, bir parça ruhum onda kaldı belki de. Nasıl doldururum bu boşluğu, nasıl devam ederim bilmiyorum. Belki de cevapları aramaktan vazgeçmeliyim, belki de zaman her şeyi halledecek.
İlk aşkın acısı dinmek bilmiyor işte. Bir şarkıda, bir nefeste, bir anıda canlanıyor her şey. Kaçsam da kurtaramadım kendimi bu ezik kalp sendromundan. Acaba o da aynı şeyleri mı yaşıyor? Acaba o da benim kadar acı çekiyor mu?
Belki de cevapları aramaktan vazgeçmeliyim. Belki de zaman her şeyi halledecek ve bu acıyla yaşamayı öğreneceğim. İlk aşkın izleri silinmesin diyorum, belki de bir gün o da anlar bu acıyı. Kaçıncı kez yitirdim saymadım ama bir şeyler değişti bende, bir parça kalbim onda kaldı.