Kara bahtım, sitem, beklenti, vazgeçiş... Karaca'nın duyguları en çarpıcı şekilde aktardığı bir şarkı. Türk müzik tarihinde unutulmaz bir başlangıç yapmış olan Karaca, felek çetesini topladı ve geldi ama hiç senden ses çıkmıyor, kara bahtım. Direğim kırılıyor, gemim batıyor, hala poyraz gibi esiyorsun, kara bahtım. Laf atma, kırma, derin düşüncelere daldım, kırk yıl düşünsem bile yazamam. Bir ara umudumu kesmemiştim felekten. En zor günlerde bile sıkılmazken, işkenceye maruz kalsam bile bükülmezken, aslanla kaplanla eğilmezken, senden vazgeçmek yok. Çakallara boyun eğmem, pes etmem, kara bahtım. Başından sonuna kadar etkileyici bir eser; parçanın sonunda vazgeçiş teması dikkat çekici. Hayallerimden, kaderden, kısmetimden, şanstanki fayda yok. Masallarla, safsatalarla derde çare bulunmuyor, benimle postayı kes, kara bahtım. Çok etkileyici bir eser, yüreğine sağlık.