Çepnice

[bullvar_katip]

Çepnice veya Çepni dili, eski tarihlerde çoğunlukla Batı Asya'da konuşulan, Türk boylarından Çepni Boyu'na ait bir dildir. Aynı dilbirliği içinde, kendine özgü sözcükleriyle Çepni dili bilenler kendi aralarında anlaşmalarını sağlayan bir özel dildir, o dili konuşan kişilerin çoğunluğu Giresun, Ordu, Trabzon ve Gümüşhane'dir. Çepnice, diğer pek çok Türkçe dili ile de paylaştığı ünlü uyumu gibi dil bilgisi özellikleri ile karakterize edilir. Dil, tümce yapısı açısından genellikle özne-nesne-yüklem sırasına sahiptir. Almanca, Arapça gibi dillerin aksine Gramatik cinsiyetin (erillik, dişilik, cinsiyet ayrımı) bulunmadığı Çepnice'de söz varlığının bir kısmı Eski Türkçe, Osmanlıca ve kendine has bir dildir. Ayrıca Azerice, Türkçe ve Türkmence gibi diğer Oğuz dilleri ile Çepnice düşük oranda karşılıklı anlaşılabilirlik gösterebilir. Dil ortalama 1242-1906 yıllarında Çepni'ler tarafından kullanılmıştır. Türkiye'de de kendine özgü ilişkileriyle sözcükleri doğan ve kullanılan “argo”nun yanında, Türkçe bölge “ağzı”da tanımlı özel dillerin yanında çok farklı gereksinimlerle oluşan, çok az kişinin bildiği, kullandığı “gizli diller” vardır. Günümüzde ise Türkçe dilinde, Çepni ağzı (Giresun Ağzı) bulunmaktadır. Bu Çepni ağzı, Çepni Dili'nin Türkçe'leşmiş halidir. Bilinmelidir ki, Çepni Ağzı ve Çepni dili birbirinden farklıdır aynı zamanda bir yandan da bir birine yakın söz öbekleri bulunur. (Bu Çepni ağzı, İstanbul Türkçesi ile çeşitli sessel farklılıklara sahiptir.) Çepni Ağızı Çepni ağzı, Giresun, Ordu ve Trabzon'un batı bölgelerinde (Şalpazarı ve Beşikdüzü) farklı alt gruplara ayrılabilen yerel halkın konuştuğu Anadolu Türkçesi ağzıdır. Söz varlığı Çepnice'de yer alan kelimelerin %30'u Eski Türkçe, %27'si Osmanlıca ve %43'ü kendine has bir dildir. Kaynakça Kategori:Türk dilleri Kategori:Türkiye'deki diller