Charon (uydu)

[bullvar_katip]

Charon, 1978 yılında keşfedilen ve kullanılan tanımlamaya göre Plüton'un en büyük doğal uydusu ya da ikili gezegen sisteminin diğer cüce gezegeni olan Neptün ötesi gökcismidir. Plüton'un diğer uyduları Nix ve Hydra'nın 2005 yılında, Kerberos'un 2011 yılında ve Styx'in ise 2012 yılında keşfinden sonra Pluto I olarak da tanımlanmaktadır. Charon dış Güneş Sisteminde daha küçük bir gökcismi olan Chiron ile karıştırılmamalıdır. Plüto'nun çapının yarısı ve kütlesinin sekizde biri kadar olan Charon, etrafında döndüğü vücuda göre gayet büyük bir uydudur. Bundan dolayı Charron'ın kütle çekim etkisi Plütonya sisteminin kütle merkezinin Plütonun dışında olmasını sağlar. Charon 22 Haziran 1978 tarihinde gök bilimci James Christy tarafından keşfedilmiştir. Charon'un geçici adı S/1978 P 1 idi. Yunan mitolojisinde Charon ölüleri kayıkla diğer dünyaya götüren kayıkçıdır ve tanrı Hades ile ya da Roma mitolojisindeki adıyla Plüton ile birlikte anılır. Yörüngesi küçükresim|sol|charon'un yörüngesi Charon ve Plüton 6,387 günde bir birbirlerini yörüngeye sokuyor. İki nesne birbirine kütleçekimsel olarak kilitlenmiş durumdadır. Bu yüzden her biri diğerine aynı yüzünü gösterir. Bu, Ay'ın her zaman aynı yüzü gösterdiği, Dünya'nın ve Ay'ınkiyle aynı kütleçekimsel kilitlenme durumudur. Charon'un keşfi, gök bilimcilerin Plütonya sisteminin kütlesinin doğru bir şekilde hesaplamasını sağladı ve karşılıklı örtülme büyüklüklerini açıkladı. Bununla birlikte, 2005 yılı sonlarında Plüto'nun dış ayları keşfedilene kadar iki cismin bireysel kütleleri gösterilemedi. Dış ayların yörüngelerinde bulunan ayrıntılar, Charon'un Plüton kütlesinin yaklaşık %12'sine sahip olduğunu ortaya çıkarmıştır. Oluşumu 2005 de Robin Canup tarafından yayımlanan simulasyon Charon'ın Dünya ve ay gibi 4.5 milyar yıl önce meydana gelmiş bir çarpışma sonucu oluşduğunu iddia etmişti. Bu modelde, Kuiper Kuşağındaki büyük bir obje yüksek hızda plüto'ya çarparak kendisini ve plütonun dış Mantosunun çoğunu enkaza çevirdi ve bu enkazın birleşmesi ile Charon oluştu. Ancak, böyle bir çarpışma daha buzlu bir Charron ve daha sert bir Plüto ile sonuçlanırdı. Günümüzde Charron ve Plüto'nun birbirine çarpmış iki vücut olduğu düşünülür. Pluto ve Charron'ın birbirine benzer yoğunluğu ebeveyn vücutların çarpışma sırasında birbirinden pek farklı olmadığını gösterir. Galeri Kaynakça Kategorilüton'un doğal uyduları