9 Haziran 2005, İstanbul'da The Chemical Brothers konseri; birçoğumuz için büyük bir heyecan ve beklenti içinde karşılaştığımız bir etkinlikti. Ancak ne yazık ki, yaşadığımız deneyim, beklediğimizden çok farklıydı.
Konser alanına girdiğimizde, atmosferin daha etkinlik başlamadan yoğun ve agresif bir hal aldığını gördük. Kalabalık, çimlere yayılarak rahatlamaya çalışırken, müzik ve ışıkların geç başlaması, havayı daha da gerginleştirdi. Sonrasında ise, The Chemical Brothers'ın kısa ve yoğun performansı, beklentilerimizin çok gerisinde kaldı.
"Believe" ve "Come Inside" gibi klasikleşmiş şarkılarını dinleme fırsatı yakaladık; ancak bu şarkılar bile, kalabalığın hayal kırıklığını gidermeye yetmedi. Görünen o ki, organizasyonun birçok方面de eksiklikleri vardı ve bu da, konserin genel havasına yansıdı.
Lemon Jelly'nin görsel şöleni ise, bazı dinleyiciler için bir rahatlama kaynağı olsa da, çoğu kişi bu durumdan rahatsız oldu. Çimlerde mangal partisi gibi bir atmosfer oluşmuş, müzik ve dans yerine sohbet ve sosyalleşme ön plana çıkmıştı.
Genel olarak, The Chemical Brothers'ın İstanbul konseri, beklediğimizden çok daha kısa ve hayal kırıklığı niteliğindeydi. Organizasyonun eksiklikleri ve atmosferin gerginliği, etkinliğin keyfini kaçırmış ve dinleyiciler olarak bizleri hayal kırıklığına uğratmıştı. Daha iyi bir deneyim yaşama beklentilerimiz, ne yazık ki karşılıksız kaldı.
Konser alanına girdiğimizde, atmosferin daha etkinlik başlamadan yoğun ve agresif bir hal aldığını gördük. Kalabalık, çimlere yayılarak rahatlamaya çalışırken, müzik ve ışıkların geç başlaması, havayı daha da gerginleştirdi. Sonrasında ise, The Chemical Brothers'ın kısa ve yoğun performansı, beklentilerimizin çok gerisinde kaldı.
"Believe" ve "Come Inside" gibi klasikleşmiş şarkılarını dinleme fırsatı yakaladık; ancak bu şarkılar bile, kalabalığın hayal kırıklığını gidermeye yetmedi. Görünen o ki, organizasyonun birçok方面de eksiklikleri vardı ve bu da, konserin genel havasına yansıdı.
Lemon Jelly'nin görsel şöleni ise, bazı dinleyiciler için bir rahatlama kaynağı olsa da, çoğu kişi bu durumdan rahatsız oldu. Çimlerde mangal partisi gibi bir atmosfer oluşmuş, müzik ve dans yerine sohbet ve sosyalleşme ön plana çıkmıştı.
Genel olarak, The Chemical Brothers'ın İstanbul konseri, beklediğimizden çok daha kısa ve hayal kırıklığı niteliğindeydi. Organizasyonun eksiklikleri ve atmosferin gerginliği, etkinliğin keyfini kaçırmış ve dinleyiciler olarak bizleri hayal kırıklığına uğratmıştı. Daha iyi bir deneyim yaşama beklentilerimiz, ne yazık ki karşılıksız kaldı.
