Benim kızım büyüyüp aklı yetene kadar anneannesi, dedeleri, babaannesi ve belki de dayısı, amcası halası ve dahi anne babası hayatta olmayacak. Annem mesela kızıma çok düşkün, kızım da ona öyle. Bizim sözümüzü dinlemez ama onun sözünü dinliyor. Ama annem yaşlı, hasta ve ne zamana göçüp gideceği belli değil. Yarın bir gün "kızım babaannen seni çok seviyordu" deyip geçmek yerine bizzat babaannesinin küçüklük fotoğrafının altına yazdığı bir yorumu görmek, kendisiyle ilgili düşünceleri direkt onun yazdığından okumak güzel olur. Söz uçar yazı kalır demişler. Mesela sosyal medya hesabı gibi olmasa da daha doğmadan kızıma bir mail hesabı açtım. Belli aralıklarla o hesaba mail atıyorum. Zaman zaman kendisinden şikayet ediyorum "Uyumuyorsun, yemek yemiyorsun" diye, bazen okulunda yaşadığı güzel seyleri yazıyorum, bazen anlık fotoğraflar da yolluyorum kendisine. 18 yaşına girdiğinde de hesabının şifresini doğum günü hediyesi olarak kendisine vereceğim, ben hayatta olmazsam da bir şekilde ulaşmasını sağlayacağım. Bana kalırsa muhteşem bir hediye ama birçok kişiye de saçma geliyor. Bu yüzden de açıkçası bu tarz şeylere görgüsüzlük yapılmadığı sürece olumsuz bakmıyorum.