Dondurmacı haftada bir gelirdi bizim köye. Babama koşardım para istemek için. Çok güzeldi onun tadı, şimdiki hiçbir dondurmaya değişmem. Sabah yolun kenarından seyyar taze mısırcı geçiyordu "15 tanesi 100 lira" diye bağırarak. Aynı küçüklüğümdeki gibi koşasım geldi yola. Bir koşu aldım geldim. Bir nebze olsun aynı duyguları hissederim belki diye. İnsan bazen çok özlüyor o eski günleri.