Çocukluk sosyolojisi

[bullvar_katip]

Çocukluk sosyolojisi, sosyoloji toplumu inceler.Çocukluk sosyolojisi ise toplumdaki çocuklara dair konuları inceler. Çocukların sosyolojide uzun süre ihmal edilmesi; 19.YY'ın baskın epistemolojik ve ontolojik yaklaşımları ile Fransız Devrimi ve Sanayi Devrimi gibi toplumsal, ekonomik, kültürel ve politik dönüşümlere neden olan tarihsel olayın karmaşık etkileşiminin bir sonucudur. Yeni çocukluk sosyolojisi Amerika ve Avrupa'da önemli sosyolojik çalışma alanı olarak kabul edilmiştir. Türkiye sosyolojisinde akademik bir alan olarak yeterli ilgiyi görmemektedir. Prout, çocukluk sosyolojisinin 19.yy sosyoloji anlayışı zihniyetinde modernist sosyolojinin 'dikotomileri' temelinde kurulduğunu belirtir. Çocukluk sosyolojisinin tarihsel gelişimine bakıldığında 20.YY ortalarına dek çocukluk sosyolojisinin baskın paradigmasıdır. Çocuklar minyatür yetişkinler olarak görülüp tasvir edilirdi. Ariès’in çocukluk konusunda yaklaşımı ses getirdi. Zamanla çocuklarla ilgili çalışma yapanların sayısı arttı. 20.YY'ın egemen çocuk paradigması şunlardır: 1) Çocuklar yetişkinlerden farklı bir konumdadır veya çocuklar özel bir biyolojik kategoridir. 2) Çocukların yetişkinliğe temel atması ve yetiştirilmesi lazımdır veya yetişkinlik kazanımdır. 3) Çocukların yetiştirilmesi vazifesi büyüklere aittir. Modern Türkiye’de çocukluk sosyolojisiyle ilgili olarak Türk modernleşleşmesiyle Türkiye’de çocukların ulusalcılık ülküsü çerçevesinde eğitim almıştır.Yeni çocukluk sosyolojisinde çocuklar birey şeklinde ifade edilmiş ve yetişkin çocuk zıtlığı ilişkisinden çok sürekliliğe vurgu yapılmıştır. Kaynaklar Kategori:Aile sosyolojisi