Çok kıymetli bir erkekti. 30 yıllık hayatımda 1 tane tanıma fırsatım oldu. Bir daha hayatım boyunca sevildiğimden bu kadar emin olamadım. Sevgi onun için içten, saf ve masumdu. 4 yıllık geçmişimizde hiç kötü söz söylemedi, bilmeden bile kalbimi kırmadı, onun egoist olduğunu biliyorum ama bir gün benimle ego savaşına girmedi, küslük varsa önemli olan birbirimizi anlayıp barışmaktı, kimin aradığı değildi. Giyim tarzımı, yaşam tarzımı, tavrımı kendisine uymasa bile olduğu gibi kabullendi, fevriliklerimi sevgiyle karşıladı, ben bağırdım ama onun bana bir kere bile sesini yükselttiğini duymadım, hep beni mantığa davet edip kendi seviyesine çıkarıp o minvalde tartıştı, kendinden önce beni düşündü, her zaman koruyup kolladı, hiç kimseye kendisinin hoşnut olmadığı bir hareketim bile olsa lafını ettirmedi. Annesi en kıymetlisidir ama yeri gelip elbiseme açık diye laf söylediğinde bile annesine ‘ben yanındayım biri laf söyleyecekse ben söylerim sen değil ki bende onun mutlu olduğu şeyi giymesini ona yakıştırıyorum bir daha bu konu hakkında yorum yapmazsan sevinirim’ demiştir, o cümle hayatım boyunca aklımdan çıkmayacak bir cümle. İstediğim, isteyeceğim, isteyebileceğim her şeyi ben düşünmeden oldurdu, her zaman bana destek oldu, sana ihtiyacım var cümlesini hiç bir zaman kurdurtmadı, hep yanımda oldu, benim kendimin en iyi haline dönüşmem için hep çabaladı. Alkol içmezdi ama bana içme demezdi, yanımdaysa alkolsüz bir içecekle eşlik ederdi. Ben onun yanındaysam al arabayı çık git arkadaşlarının yanına iç gel yada ben seni alayım derdi. Club sevmezdi ama hiç bir gün gitme demedi, kimse yoksa gitmek istiyorsam eşlik ederdi, arkadaşlarım varsa beni ve kız arkadaşlarımı kendisi götürür, çıkışta gelip alırdı. Beraberde çok eğlenirdik, birlikte çocuklaşırdık, farklı şeyleri denemekten keyif alırdık, şunu yapmak istiyorum dediğim ne varsa beraber yaptık. Hiç bir zaman yalan söylemedi, bir kere bile aldatmadı, cesur, korkusuz, güvenilir, eğlenceli, saygılı, en önemlisi bebeği gibi seven bir insandı. 4 yıla koca bir mutluluk sığdırdı, öncesi ve sonrasıda dahil hayatımda en mutlu olduğum 4 yıl. Her zaman gülümseyerek hatırlayacağım anılarımız oldu. Kendisine hayatıma girdiği için çok teşekkür ederim. Ama ne kadar kendini düşünmeden beni sevsede benimde kendimi düşünmeden onu düşünmem gerekiyordu, onun hayalleri ve hedefleri olan mutlulukları vardı ve ben ona bunları hiç bir zaman veremezdim. O ise bana olan sevgisinden bunlardan vazgeçmişti. Gelecekte bir an bile pişman olmasına dayanamazdım. O hayallerine kavuşabilsin diye ben ondan, sevgimden, bildiğim en büyük mutluluktan vazgeçtim. Ayrılık o dönemlerde ikimizide yıprattı ama şu an hayal ettiği hayatta, hedeflerine ulaşmış ve mutlu olduğunu bilmeyi hiç bir şeye değişmem. Dilerim ki ömrü boyunca hep yüzü güler. İyi ki bana gerçek sevginin ve sevilmenin ne olduğunu öğretti.