Crenarchaeota

[bullvar_katip]

Crenarchaeota, Archaea âlemine bağlı ökaryotlarla ilişkili bir algae şubesidir. Başlangıçta, Crenarchaeota'nın kükürt bağımlı ekstremofiller olduğu düşünülüyordu, ancak son çalışmalar, organizmaların deniz ortamında en bol bulunan arke olabileceğini gösteren karakteristik Crenarchaeota çevresel rRNA'sını tanımladı. Başlangıçta, rRNA dizilerine dayalı olarak diğer arkelerden ayrılmışlardı; bazı crenarchaea'ların histonlara sahip olduğu tespit edilmesine rağmen, histon eksikliği gibi diğer fizyolojik özellikler bu bölünmeyi desteklemiştir. Yakın zamana kadar kültürlenmiş tüm Crenarchaealar, bazıları 113°C'ye kadar büyüme yeteneğine sahip olan termofilik veya hipertermofilik organizmaların. Bu organizmalar gram negatif boyanır ve morfolojik olarak çeşitlidir; çubuk, kok, ipliksi ve tuhaf şekilli hücrelere sahiptir. Taksonomi Crenarchaeota şubesine bağlı sınıflar (2022): Aigarchaeota Korarchaeota Thaumarchaeota Thermoprotei Sulfolobus Crenarcheota'nın en iyi karakterize edilmiş üyelerinden biri Sulfolobus solfataricus'tur. Bu organizma orijinal olarak İtalya'daki jeotermal olarak ısıtılan sülfürik kaynaklardan izole edilmiştir ve 80°C'de ve 2-4 pH'da büyür. Termofil ve arke araştırmalarında bir öncü olan Wolfram Zillig tarafından ilk karakterizasyonundan bu yana, aynı cinse ait benzer türler dünya çapında bulunmuştur. Kültürlü termofillerin büyük çoğunluğunun aksine, Sulfolobus aerobik ve kemoorganotrofik olarak büyür (enerjisini şekerler gibi organik kaynaklardan alır). Bu faktörler, laboratuvar koşullarında anaerobik organizmalardan çok daha kolay bir büyümeye izin verir ve Sulfolobus'un hipertermofiller ve bunların içinde çoğalan çok çeşitli virüslerin incelenmesi için model bir organizma haline gelmesine yol açmıştır. Deniz türleri 1992'den başlayarak, deniz ortamlarında Crenarchaea'ya ait gen dizilerini bildiren veriler yayınlandı. O zamandan beri, açık okyanustan alınan Crenarchaea zarlarından bol miktarda lipidlerin analizi, bu “düşük sıcaklıklı Crenarchaea” konsantrasyonunu belirlemek için kullanılmıştır (Bkz. TEX-86). İmza lipitlerinin bu ölçümlerine dayanarak, Crenarchaea'nın çok bol olduğu ve karbonun sabitlenmesine ana katkıda bulunanlardan biri olduğu düşünülmektedir. Crenarchaea'dan gelen DNA dizileri toprak ve tatlı su ortamlarında da bulunmuştur, bu da bu filumun çoğu ortamda her yerde bulunduğunu düşündürmektedir.. 2005 yılında, ilk kültürlü “düşük sıcaklıklı Crenarchaea”nın kanıtı yayınlandı. Nitrosopumilus maritimus adlı, bir deniz akvaryumu tankından izole edilen ve 28 yaşında yetiştirilen amonyak oksitleyici bir organizmadır.°C. sol|küçükresim|upright=1.82| Eosit hipotezi Eosit hipotezi 1980'lerde James Lake tarafından önerilen eosit hipotezi, ökaryotların prokaryotik eositler içinde ortaya çıktığını öne sürer. Crenarchaea ve ökaryotlar arasında yakın bir ilişkiyi destekleyen olası bir kanıt, Crenarchea'da RNA polimeraz alt birimi Rbp-8'in bir homologunun varlığıdır, ancak bu Euryarchaeota'da bulunmaz. Ayrıca bakınız Euryarchaeota Dış bağlantılar Kaynakça Kategori:Archaea