Delta IV Heavy

[bullvar_katip]

Delta IV Heavy (Delta 9250H), Delta IV ailesinin en büyük türü olan harcanabilir ağır yük fırlatma aracıdır. Bu, SpaceX'in Falcon Heavy'sinin (temel aşaması tamamlanmış olarak) arkasında, çalışan dünyanın en büyük kapasiteli ikinci fırlatma aracıdır ve onu CNSA'nın Long March 5'i yakından takip eder. United Launch Alliance tarafından üretilmiştir ve ilk 2004 yılında fırlatılmıştır. Delta IV Heavy, Delta IV Medium+ versiyonları tarafından kullanılan GEM-60 katı roket motorları yerine sıvı roket güçlendiriciler olarak iki ek CBC'ye sahip merkezi bir Ortak Güçlendirici Çekirdekten (CBC) oluşur. Kalkışta, üç çekirdeğin tümü tam itme gücünde çalışır ve 44 saniye sonra merkez çekirdek, booster ayrımına kadar yakıt tasarrufu yapmak için %55'e kadar kısılır. Güçlendiriciler, kalkıştan 242 saniye sonra yanar ve çekirdek güçlendirici tam itişe geri dönerken ayrılır. Çekirdek 86 saniye sonra yanar ve ikinci aşama yörüngeye çıkışı tamamlar. Fırlatma aracı, biri merkezi çekirdekte ve biri her bir güçlendiricide olmak üzere üç RS-68 motoru kullanır. Tarih sol|küçükresim|upright=1.19| Keşif Uçuş Testi-1 için Delta IV Heavy Delta IV roket serisi, McDonnell Douglas tarafından geliştirildi. Program daha sonra United Launch Alliance'a devredildi. Delta IV Heavy, daha küçük Delta IV Medium'u da içeren hattın en güçlü üyesidir. Delta IV Heavy alçak Dünya yörüngesine ve sabit transfer yörüngesine (GTO) yük taşıyabilir. Bir üst kademe, bir ana güçlendirici ve iki kayışlı güçlendiriciden oluşan, tamamı sıvı yakıtlı bir fırlatma aracıdır. Delta IV Heavy'nin 2004'teki ilk fırlatılışında, standart boiler plakası yükü taşındı ve kısmen başarısızdı. Sıvı-oksijen yakıt hatlarındaki kavitasyon, her iki güçlendiricinin sekiz saniye erken ve ana motorun dokuz saniye erken kapanmasına neden oldu; bu, ikinci aşamanın telafi edemediği daha düşük bir aşama hızı ile sonuçlandı. Yük, amaçlanan yörüngeden daha düşük bir konumda bırakıldı. İlk operasyonel yükü, 2007'de başarıyla fırlatılan DSP-23 uydusuydu; daha sonra 2013 yılına kadar Ulusal Keşif Ofisi (NRO) için beş görsel ve elektronik keşif uydusu daha başlatmak için kullanıldı. Aralık 2014'te Delta IV Heavy, Keşif Uçuş Testi 1 (EFT-1) olarak adlandırılan Orion uzay aracının mürettebatsız test uçuşunu başlatmak için kullanıldı. Birkaç gecikmeden sonra, görev 5 Aralık 2014 saat 12:05 UTC'de başarıyla başlatıldı. 12 Ağustos 2018'de, Parker Solar Sondasını eliptik güneş merkezli yörüngeye fırlatmak için ek Star 48BV üçüncü kademeli Delta IV Heavy kullanıldı. Yetenekler Delta IV Heavy'nin kapasitesi: Alçak Dünya yörüngesi (LEO), 200km × 28.7°: Alçak Dünya yörüngesi (ISS), 407km × 51,6°: Yer eşzamanlı aktarım yörüngesi (GTO): Geosenkron yörünge (GEO): Ay transfer yörüngesi (LTO): Mars transfer yörüngesi : Delta IV Heavy toplam kütlesi yaklaşık 733000kg’dır ve yaklaşık kalkışta roketi gökyüzüne doğru kaldırmak için itme kuvveti sağlar. Fırlatma geçmişi Karşılaştırılabilir araçlar Ayrıca bakınız Kaynakça Kategori:2004'te tanıtılan taşıtlar